felsefenin gevşeticiliği esasen kaotik oluşundan kaynaklanır. insan, felsefeye ilgi duyduktan pek az zaman sonra kendine sorduğu sorulara cevap bulamaması üzerine geçici bir beyin amcıklaması yaşar. bu esnada öyle gevşer, öyle rahatlar ki kesseler acımaz.
ancak, her güzel şey gibi bu gevşemede zamanla kaybolur.