dinsel teorik tartışmalarda hristiyan rahibin imama fark attığını görünce din adamı yetiştirmedeki farkın felsefeden kaynaklandığının görülmesidir.ontolojik bütün sorunları tanrının varlığından başlayarak dalga geçerek anlatan rahibi görünce imam şaşırıp kalmaktadır.en sonunda bir yahudi haham yahut yahudi herhangi biri siz yokken biz vardık diyerek tartışmayı sonlandırmaktedır.imam ise sonunda siz bizim mahalleye-hesap günü-gelince görüşürüz diyerek nefesini açmaktadır.
ibn-i rüşt,gazali gibi felsefeciler yunan felsefesini hatmetmiş analitik olarak değerlendirmişken bu yetersizliğin mutlak bilgi varsa felsefeye gerek yoktur açıklaması imanı kurtarmaktadır ama analitik tartışmalardaki hezimetleri açıklamamaktadır.
(bkz: hıristiyan)
ilahiyat fakültelerinde felsefe dersleri var. islamın kendi iç felsefe kolları vardır. yani bir imam bir şeyi açıklayacaksa platona ihtiyaç duymaz. eski bir alim muhakkak o konuya eğinmiş ve kuran çerçevesinde cevaplar vermiştir.
bu konu müslümanlığın değil hıristiyanlığın yetersizliğidir.
