Bir kere felsefe yapmak için zaman gerekir zaman için de işsiz olmak. işsiz olmadan felsefe yapmak çok zor. Tam sabahın 6sında uyanmış hayatı sorguluyorsun sonra servise binip işe gitmen gerekiyor. Sonra niye bizim çağımızda kant yok descartes yok. Al işte.
Bütün büyük filozoflar neden kasvetli olurlar diye sorun kendinize. Sorun bakalım, kimler daha emniyette, kimler daha rahat, kimler sonsuza dek mutludur? Ben size yanıtı söyleyeyim: Yalnızca sığ zihinli olanlar.
Her ne kadar itiraz ve linçlere neden olsa da doğrudur. Felsefe ile ilgilenen insanlar genellikle hayatının diğer alanlarında ve kendisinin başka nitelikleriyle yetersiz olanlardır. Yakışıklı bir filozof yoktur ya da felsefeyle ilgilenen güzel kız yoktur. Hepsi yıkık tipler.
Yıkıklıktan ziyade bu düşünsel sistemler sizi sürüden izole eder. Değer yargılarına bakışınız, yorumlamalarınız yeniden yaratım haline sokulur.
Çoğunlukla çevreye karşı tutum ve bakış açınız onlar tarafından bir kefeye konulmanızla sonuçlanır. Vefasızlık, karaktersizlik, megalomanlıkla suçlanılan bir mahkemeye dönüşür bu hal ve tavır.
Aslında yıkıksınızdır her türlü, ilgilenmeden önce de sonrasında da.
itirazlara rağmen doğrulanabilecek önermedir. Efendim bakın sokrates; karısı tarafından edilmiştir, bakın schopenhauer; annesi tarafından dışlamıştır, bakın nietzsche; salome tarafından oynatılmıştır ve daha nicesi.
Günümüzde felsefe ile ilgilenen insanlar da aynı şekilde yıkık. Ve yıkıklığını perdelemek için felsefe ile ilgileniyorlar. Yemezler.
