Çok yapmak istiyorum ama çekiniyorum. Ühühü. Arkadas sinavla ilgili bir soru sormaya gitti tenefuste yanina ben de vardim arkadasla, bana ettigi tebessumu hala unutamiyorum(utanan maymun emojisi) hatirladikca mutlu oluyorum be sozluk. Swh.
Ya aslinda sorunsal degil de, ne bilim. Onu dusununce cok harika hissediyorum, mutlu oluyorum, okula gitme motivasyonum artiyor ama benden 17 yas buyuk, ayip oluyo gibi hissediyorum ve ayrica hic diyalogumuz olmadi, ismimi bile bilmiyor, yoklamayi ogrenciye aldiriyor onun sesinden ismimi duyma serefine de nail olamadim daha. tenefuslerde ogretmenler odasinin onunden geciyorum surekli onu goreyim diye birkac kez oturmus cay icerken gordum onu, cok guzel bi gulusu var. Simdilerde sohpenhaur niçe falan arastiriyom tenefuste gidim birkac soru sorim diye, zor is zor.
Onu dusundukce duygulaniyorum, gozlerime baktigini tebessum ettigini hayal ediyorum gozlerim doluyor, gercekten mutlu oluyorum dusundukce, keske muhabbet edebilsem kendisiyle. Okul cikisi arabasina binerken gordum onu aklimdan gecti acaba arabasinin onune atlasam hastaneye yatsam benle ilgilenir mi diye gercekten mantikli geldi, cunku o zaman bana sefkat dolu bakislarla bakabilirdi. Icimden bi ses de manyakmisin hemserim git yat zibar, elin kadinini niye bu kadar cok dusunuyosun, ayip oluyo amk diyo. Ne yapsam bilemiyorum.
