lewis carrol'un beyaz tavşanı ne anlatmak istemiş bilinmez -aslında bilinir-, fakat "white rabbit"e göre kafayı beslemek, onun içini doldurmaktan geçiyor, başka bir deyimle "taşlanmak"tan, başka bir deyimle belki de otlanmaktan veya kimyasallardan, yani aslında tamamen boşaltmaktan.
öyle ya da böyle, iki hikayenin sonu da aynı yere çıkıyor; halüsinasyonlar. ve kişide bunu sağlayacak belirli şeyler vardır, ne olduğunu söylemeye gerek var mı, bilmiyorum.