genelde nothing else matters, i died for you, melancholy gibi şarkılarla beraber metal dinleyen kitlenin açılışı yaptığı şarkılardandır. ne kadar popüler, ve bir sürü insanın bildiği bir şarkı olsa da, bu gerçek kesinlikle harika bir şarkı olduğunu değiştirmez.
davul ve zil kullanımının had safhada iyi olduğu bir iron maiden parçası. iron maiden'in genel havasından biraz uzakta bir parçadır ayrıca, maiden'ın gerçek hayranları ayıla bayıla dinlemez bu parçayı...
durmalı kalkmalı bir şey bu. Durup durup azan , trafiği olan bir şarkı, ve modern zamanların müziaklitesi yüksek olsa da, ruhu olmayan şarkılarına güzel bir ders niteliğinde.
geçenlerde limit adlı yazarımızın ''pentagram fear of the dark çalmış'' -peki olmuş mu dedim, e e dedi*- mesajı üzerine hatırlayıp dinlediğim iron maiden parçası.
ölmeden önce yapmak sitediğim şeylerden biri kesinlikle bir konserde binlerce insan ile bu şarkının introsuna eşlik etmek.
barda, evde, her yerde dinlendiği anda ışıklar kapatılıp dinlenirse etkisini daha da artıran, daha da coşturan şarkıdır.
tam eve gitmek üzere bardan kalkacakken son paramı da biraya verip eve kadar yürümeme sebep olmuştur.
klişe bir şekilde iron maiden efsanesinin en sevilen şarkısıdır kendimce. özellikle live versiyonundaki o chorus halindeki 'ooooooooho ohoo hoho hoo' tipi serzeniş müziğe daha da bağlanmamı sağlar.
şarkıyısteve harris yazmıştır. albüme ismini vermesi yetmiştir, marş gibi bir şarkıdır. bilmeyen de yoktur. graveworm coverı fena değildir. kemanla ayrı bir hoş etmişlerdir şarkıyı. etheral coverı da fena değildir. fakat cradle of filth coverlamış ve içine etmiştir.
iron maiden'ın 1992'de çıkardığı albüm. aynı zamanda albümde aynı isimde bir de şarkısı var. şarkı, dinlenebilecek en iyi şarkılardan birisi kanımca. albümde yer alan şarkılar;
heralde live kaydıyla en iyi tanınan şarkıdır. bilmeyen için herkesin dinlediği versiyonuda bir konser kaydıdır. diğer efsane maiden şarkılarına gelirsek harbiden say say bitmez.
