resmi, sivil faşizmin saldırdığı zamanlar da atılan slogan;
12 eylül ülkeyi tarumar etmiş, ortada onlarca örgüt var (kimi partileşme sürecinde, kimi tamamlamış, kimi 20 bin kişiyle ankara' yı sallıyor, kimi de fatsa' da başka bir hayatın mümkün olduğunu gösteriyor) o zaman ki kadrolardan ağabeylere, şeflere soruyoruz, neden faşizme karşı omuz omuza vermediniz? klişeleşmiş biz söylemleriyle: biz söylemiştik, biz önermiştik, biz yapmıştık, biz, biz, biz diye geçiştirip, sorduğunuza pişman ediyorlar. sanki darbeye karşı yıllarca direnmişler gibi. o dönemde birkaç örgüt kağıt üzerinde faşizme karşı birleşik cepheyi yaratmaya çalışıyor. fiiliyatta ise mahmut memduh ve arkadaşları dışında kimse gözükmüyor, onlar da 84 lere kadar.
günümüze geliyoruz, değişen bir şey yok! kafeterya boykotu gibi çok basit bir eylemde dahi simit- ayran, mevye suyu-bohça tartışmasın da omuz omuza veremiyoruz! *
güney amerika' daki solculara soruyorlar, faşizme karşı nasıl omuz omuza verdiniz? * soluduğumuz oksijen dışında her şeyimizi elimizden aldılar, omuz omuza vermekten başka seçeneğimiz yoktu, diye cevaplıyorlar. kıssadan hisse, bizim neyimiz kaldı? sol yelpazenin ucundakilerin asgarileriyle, yelpazenin ortasındakilerin azamilerini ortak bir payda da buluşturup,* omuz omuza vererek, bu güzelim slogan, ete kemiğe büründürülemez mi?
Eğer kastedilen faşizm, içerisinde ırkçılığı barındıran, kafa koparmayı ilke edinmiş bir nevi italyan Mussolini si veya Alman Hitleri faşizmi ise desteklediğim ve hatta ekleme yapmak istediğim slogan; "Faşizme ve komunizme karşı omuz omuza"
Ancak söz konusu olan, çoğu kendini bilmez liseli devrimci'nin(!) yaptığı gibi milliyetçi her insanın koyulduğu sıfat olan faşizm ise saçmalamayın dediğim slogan.
bir dönemin favori sloganı. şu saatlerde sözlük de yeniden popüler olmuştur ama kim faşist kim değil yada milliyetçilikle faşistlik arasındaki fark nedir o tartışılmadan türküm diyen herkesin kolaylıkla duyabileceği slogandır efendim.
faşizmin ne olduğu konusunda zerre fikri olmayan, nazileri, ülkücüleri ve diğer görüştekileri faşist sanan embesil düşüncenin sloganıdır. iyi hoş diyelim de yıllardır omuz omuzasın da bir bok yapamıyorsun hayırdır? o kadar kişi toplansanız bile yetmiyor gücünüz galiba? istediğiniz kadar omuz omuza verin, sonuna kadar faşizm.
sol jargonda unutulmaz bir söylemdir. Her mitinge, toplantıda solcu, sosyalist tayfa bağıracak bir şey bulamadı mı, başlar: faşizme karşı omuz omuza. Ne zaman bağırır, kime bağırır? Türkiye örneğinden hareket edelim.
bir kere milliyetçiler, ülkücüler ilk sıradadır. tartışmaya gerek yok.
sağ görüş daha genel kapsamda bundan nasibini alır. Milliyetçiler dışında tüm akisiyoner sağ hareketler ve iktidara gelmişer bu yaftadan yararlanırlar.
ve ulusalcı olarak tanımlanan komprador sol. gerek yok açıklamaya.
peki bu süreç neden böyledir? aman fasa fiso. geçelim. benim diyeceklerim başka.
bilen bilir. Anadoludan gelen saf, gariban genç bunlarca ele geçirilirken şu süreç izlenir. Güzel bir kız ile arkadaşlık kurdurulur. O buna ideolojik eğitimi verir. Bir bakmışsınız, mitingde ikinci sırada(iddia odur ki ilk sırada olanlar genelde polis elemanıdır.), çatışmada ön planda.
Yine günün birinde ankara'da bir olay olmuş derler. Bu sefer sosyalist tosuncuklar kaçıyormuş. Buna sinirlenen bir sosyalist kızcağız bağırarak grubu toparlamaya çalışmış:
-kaçmayın lan, benden kızlığımı istediniz verdim, önden istediniz verdim, arkadan istediniz verdim. bunun için miydi ha? geri dönün, geri...
hikayenin aslı daha janjanlı da benim aklıma bu kadarı geldi. zaten sloganın özü de burada yatıyor:
türklüğe atılan bir laf olmuştur artık son zamanlarda. ulan pkk ne kötü bir örgüt derseniz ditrek alacağınız cevap olur bu kesimden. önce sen bir faşizmi öğrende gel koçum.
