deniz baykal'a yazdığı mektupta genellikle sanatsal dahilerin hayatın geri kalanındaki becerisizliğini çok güzel ve komik bir şekilde yansıtmış piyanist. aslında mektubunun genel fikrine katılsam da defalarca okumaktan ve gülmekten kendimi alamıyorum. *
dünyanın, yaşayan en iyi piyanistlerinden birisi. ayrıca daha önemlisi bir türk vatandaşı.
sanatına karşı olan hayranlığımız, sanatçının halkına karşı olan vazifesi, cesur ve kendine has sanatçı duruşu, olaylara karşı toplumsal duyarlılığı falan tamam da mirim son dönemde kantarın topuzunu da kaçırmıyor değil hani.
genel seçimler sonrası, baykal'a göndermiş olduğu mektupta, bizler size oy vermedik başlıklı mektupta sanatçı duyarlılığının ötesinde, partisel düzeyde ve oldukça siyasi bazı mesajlar vermiştir.
oysa biz fazıl say'ın seçimlerle ilgili mesajının, aktif siyaset üzerinden değil de ideolojiler üzerinden bir eleştirel boyutta olmasını, partisel düzeyde değil de evrensel bir anlamda olmasını beklerdik. daha da olmadı kişisel fikridir, elbette kendini ifade edecektir derim ama bu bizler sözcüğü de nesidir? "adamlarımı da topladım akşam görüşürüz" edasında biraz.
çünkü biz bunları akademisyenlerin kitaplarından okumaya, siyasilerin ağızlarından duymaya alışığız, bu bir sanatçı duruşu değil, bu yazı bir sanatçı bakış açısı değil.
sanatçı pek tabii halkın sesi olabilir, sayın fazıl say'da böylesine kutlu bir vazifeyi kendisine görev bilmiş olabilir ancak, yazısı aktif ve partisel düzeydeki siyaset üzerinden olmamalıydı. fazıl say'ı, sanatını, kişiliğini, ideolojilerini seven herkes fazıl say ile böyle bir konuda hem fikir olmak durumda değil benim nazarımda.
bu bakımdan "biz" diye başlayan yazıdan rahatsız oldum ben şahsım adına. fazıl say, fazıl say'cılar isminde bir güruhun temsilcisi değil ya da bir sivil toplum kuruluşunun sözcüsü.
işte bu sebeple bizle başlayan ve aşırı derecede siyasi tandanslı yazıyı ve böylesine bir politik uslubu, kendisiyle düşünce bazında hem fikir olmakla birlikte, sanatçı kimliği ile fazıl say'a yakıştıramadım .
sağa sola mektup atmaları ile meşhur kişidir. sezen aksu'dan sonra en son olarak benim de mektup arkadaşım oldu. "tuncay güneye mektup yazdım ama daha göndermedim sana zahmet bir kontrol etsen hacım" dedi. "iyi yazmışın, çok duygusal ama edebiyattan, dil bilgisinde ve ifadeden yoksun dedim." olur dedi.
türkiye çağdaş yaşamı destekleme vakfı ve çağdaş yaşamı destekleme derneği projelerini desteklemek amacıyla 2 mayıs'ta konser verecek olan ünlü piyano virtüözü.
fazıl say, lütfü kırdar kongre ve sergi sarayı'ndaki bu konserde ücret almadan sahne alacak. 125 liradan satılacak biletlerden elde edilecek gelir, burslu okuyan üniversite öğrencilerinin eğitimi için kullanılacak.
Yeteneği ve sanatsal başarılarının yanısıra, ve en az onlar kadar önemli olan doğru, düzgün ve cesur duruşuyla her geçen gün kalbimizde daha büyük yer edinen ulusal gururumuz.
bu sanatçımızın parmaklarına yakından bakıldığında genelin aksine piyano çalmaya pek de uygun olmayan kısa ve tombul oldukları görülecektir. ama çalıyor işte.
cok fazla saymasini istmedigim sanatcidir. bana göre sanata, spora ideoloji bulastirilmamali, tum halk kesimine hitap etmelidir, edebilmelidir sanatci. ama pireye kizip yorgan yakarsan kabul gorme olasiligin duser. sanatini icra ediceksen gider sanatini icra edersin. siyasete atilacaksan da gider siyasete atilirsin. nitekim zulfu livaneli bunu denedi, siyaseti de birakti simdi kose yazarligina soyunmus. benzer evrelerle, benzer sekilde cevap verebilirken kalkip bunca emek verdigi sanatini bir kenara birakarak, siyasi ifadeler kullanmasi bana kalirsa sanatina leke dusurmustur. en kisa zamanda bu lekeleri silmelidir, silebilmelidir.
bugün kendisini zonguldak'da dinleme imkanına eriştim. buraya kadar gelmesi zaten büyük bir olaydı. 3 de başlayacak konser için 2 saat sıra bekledik ve içeri alındık. başladığı an ise ne ayaklarımda sızı ve beynimde bir düşünce kalmıştı. evet kendini çalarken dünyadan soyutluyor, ama izleyicilerin de kendinden farklı olduğu söylenemez. ama kendini patlayan flashlara aşırı sinir olmaktadır. mesafeli uzak biri hayranlarına karşı. gene de çok sevimli. aşık etti beni kendine ama bu aşktan kalabalığı dalarak girdiğim kulisi bomboş görünce kurtuldum. benden bir dakika önce kaçmış kendisi. bir fotoğraf bile çektiremedim ona yanarım. ama başka bir konser olur, o zaman sorarım ben ona.
bu arada eğer interneti takip eden biriyse, ve bu yazıyı okursa ellerimde duran karanfiller kulisi boş görünce düştü elimden. sölemek istedim.
akp denen ülkeye kara bela gibi çökmüş zihniyeti eleştirdi diye dinci paçavra basın başta olmak üzere onların müritleri tarafından hunlarca eleştirilen, hakarete uğrayan dünyanın önde gelen sanatçılarından.
kendisi sinan çetin gibi olsa idi şuanda el üstünde tutulur hatta tayyip ve kankası abdullah ile ülke ülke gezebilirdi.
ah fazıl. ne enayi adamsın sen.
tatil paranı, gezi paranı bedavaya çıkarmak varken.
geçtiğimiz hafta dortmund'da iki senedir üzerinde çalıştığı ''istanbul senfonisi'' nin prömiyerini gerçekleştiren, orada bulunan sayılı şanslıların yazılarından anladığımız kadarıyla, dünyanın en önemli müzik gecelerinden birini yaşayan ve yaşatan -en önemli- müzik adamımız. salon tam 16 dakika ayakta alkışlamış. biz ne yapıyoruz? istanbul'un daha önce görmediği bir programla, 2010 kültür başkenti projesi kapsamında yer alma lütfunda bulunmuş bu gurur abidemizi ahlaksızca karalamalarla projeden vazgeçirmiş, istanbul'u almanlara anlatarak dudakları uçuklatan adamın haberini bile nerdeyse atlamışız.
yıllar geçecek her eseri gibi bu senfoni eseri de -dünya klasik müzik klasikleri- arasında yerini alacak ve biz o günleri yaşamıştık bile diyemiyeceğiz.
bu da ayrıca biline; dahi bir sanatçı olduğu yetmezmiş gibi dünyaya gelmiş en iyi kalpli, en neşeli, en komik, en sevimli, en sıcak, en samimi, en hassas insanlardan biridir. bir de üstüne o kadar mütevazidir ki, yanındayken gerçekten sıradan biriyle olduğunuza ikna eder sizi.sıradan kavramının zıt kutbunu temsil etmesine rağmen...
eee ama bir kusuru vardır işte. olağanüstü bir şeye olağanüstü bir dehayla hizmet vermekten sebep çok hassastır ve bu hassasiyet yanlışlara çenesini tutamamasına neden olur. adamsendeciliğin tavan yaptığı günümüz türkiyesi bu özelliği affetmez. başımızda taşımak için birbirimizle yarışmamız gerekirken yerden yere vurur onu bu sistem. bu sistem ''karanlıkseviciler''in yönettiği bir sistemdir çünkü. fazıl say'ın aydınlığı çomak sokar işlerine. piyanosuyla ve yüreğiyle savaştığı bu kesimi anladık da, ''o da çok konuşuyor, piyanosunu çalsın''cılara ne oluyor? düşünmez misiniz hiç? bu adam parasının takribi %99unu bu ülke dışında kazanır, ama hala bu ülkeye borçlu, bağımlı hisseder kendini. sizin içindir kavgası, bizim içindir. onun istanbul'a, türkiye'ye, bize değil bizim ona ihtiyacımız var. ona takılan her çelme bu ülkenin geleceğinden çalmaktır. olan fazıl say'a değil,aslında bize olmaktadır. dua edelim de o sağlam sabır taşı çatlamasın bir gün. ona ayıla-bayıla sahip çıkacak ülke çoook... ama bizim başka fazıl say'ımız yok!
