aşırı zeki insanların diğer küçük baş insanların seviyesine inmekten yorulması ve giderek onlardan uzaklaşması sonucu yalnız olmasıdır. kendimden biliyorum. valla bak.
Yalnız başına beynini yerken işe yaramayacak zekanın yalnızlığıdır.
Çok zeki bir insansanız zaten başından iticisinizdir. Bir de kendinizi insanlardan soyutladınız mı iyice sevilmezsiniz. Arada seviyenizi düşürün. Her beyinden arkadaşınız olsun. Bir gece gidin mekana demet akalında eğleniyormuş gibi eller havaya yapın, başka bi gün pc başında beyin akıtın. Sonuçta herkesin zekasından faydalanacak değiliz.
Kiminin zekasından kiminin dostluğundan kiminin eğlenceli olmasından. Uyum sağlamadıktan sonra yalnızlıktan şikayet etmek kaçınılmaz.
genel olarak iq su yüksek olan kişilerin eq sunun düşük olduğu ve dahilerin sosyal ilişkilerde çok başarılı olmadığı göz önünde bulundurulduğunda doğru olan önermedir.
Akıl zekası ve duygusal zekanın aynı doğrultuda gitmediği durumlarda karşılaşılan bir yalnızlıktır...
Duygusal zeka, sosyalleşmemizi, ekipte yer alabilmemizi ve en önemlisi bundan keyif ve ihtiyaç duymamızı sağlayan bir zekadır...
Son yıllarda, işe alımlar da, bu zeka türü test edilmekte, ve en önemli kriter olarak kabul edilmektedir...
yalnızlıktan muzdarip ve kendini ortalamadan zeki sananların avuntusudur.
oysa durum tam aksidir eğer kişi ortalamadan yüksek bir zekaya sahipse zaten yalnız olmasının nedenlerini bilir ve yalnızlığını aşacak koşulları oluşturmakta ortalama zeka seviyesindeki bir kişiden çok daha başarılıdır.
bu noktada tabii ki tek başına olmak ile yalnızlığı birbirine karıştıranların zeka seviyesinden ise bahsetmeye hiç gerek yoktur.
Fazla zekanın yalnızlık getireceğini sanmıyorum. Herhangi bir birey kalbini değilde zekasını kullanırsa ilişkide, işte o Zaman yalnızlığa mahkumdur. Mantık evliliği yapıpta Mutlu olduğunu düşünen nadirdir. Zekasını kullanıp ilişki yapan kişi herzaman bir yanı yarımdır. Mantık evliliğindeyse hiç evleneyin saygılar.
