belki de hayattaki en büyük zaaf. herif sana gelir dünyanın pisliğini yapar, sen bir süre sonra onu iyilikle ödüllendirir, affedersin. ona her daim iyilik yaparsın lakin karşılığında kötülük üstüne kötülük bulmaya devam edersin. aslında şöyle bir baktığında piç olacaksın bu dünyada, şerefsiz olacaksın. zira bu dünyanın kaymağını onlar yiyor. yufka yürekliysen s.kilirsin bu dünyada, dayanamazsın. iyi olmak bir süre sonra sıkıyor insanı, şefkat ve merhamet duygusu bunaltmaya başlıyor. herşey üstüme üstüme geliyor. fazlasıyla sıkıldım artık bu durumdan. biraz da kötü olayım diyorum lakin ertesi gün gene naif kağan, saf kağan ortaya çıkıyor. bir türlü beceremiyorum şu ''kötü olmayı''. nasıl becerebilirim ki? ben insanların isteklerine ''hayır'' demekten dahi çekinen bir insanım. her zaman karşımdaki kişiyi kırmamaya çalışırım. ama böyle oldukça da seni fazlasıyla kırıyorlar, canını acıtıyorlar..
