son açıklamalardan biri: saygın ve de nadide tarihçilerimizden prof.dr. ilber ortaylı fatih sultan mehmet hanın zehirlendiğini belirtmiştir.doğal olarak suikasta kurban gitmiştir büyük sultan.bilindiği üzere sefere çıktığı bir sırada gebze civarlarında sonradan sultan çayırı olarak anılacak mekanda vefat etmiştir.çıktığı seferinde kuvvetle muhtemel italya üstüne olduğu rivayet edilir.ilber beyin belirttiğine göre o sıralar zehir konusunda altın çağını yaşayan bir italya varmış.
Allah gani gani rahmet eylesin bize de şanına yakışanlardan olmayı nasip eylesin.
1481'de yeni bir sefere çıkacaktı. çok önemli ve büyük bir sefer olacaktı. üsküdar'ı geçip, malta ile gebze arasındaki çayırlığa otağını kurduran padişaha hususi doktoru yakup paşa bir bardak şerbet sundu. Fatih Sultan Mehmet şerbeti içtikten birkaç gün sonra rahatsızlandı. tedavisi için yine aynı doktor tesiri her gün biraz daha fazlalaşan zehiri ilaç olarak sundu. Nitekim 3 Mayıs 1481'de iyice rahatsızlaşarak son nefesini vermiştir.
islam alemi yasa boğulurken, hristiyan ve yahudi dünyası sevinçle çalkalandı. papa, bütün avrupa kiliselerine üç gün üç gece çanlar çalarak bu haberin kutlanmasını emretti. "büyük kartal öldü" diyerek adeta bayram havası estirdiler. suikaste uğradığı anlaşılınca venedikli bir yahudi olup asıl ismi maestro lacopo olan yakup paşa öldürüldü.
tarihteki en yüce şahsiyetlerden biri, gerçek bir ilim adamı, üstün ve zeki bir komutan, şerefli ve asil bir müslümandı.
şüphelidir malesef türk tarihinin dönüm noktası olmuştur. Fatih 30 40 yıl daha tahtta kalsa osmanlı batının teknolojk atılınlarına öncülük edecek bilimsel birikime de sahip olabilirdi. Kendisinin devlet sistemine lçkatabikeceği çok şey vardı muhtemelen.
Fatih Sultan Mehmed’in ömrü savaşlarla geçmiş ve daha önce birçok hükümdarın hayal bile edemediği işleri başarmıştı.
istanbul başta olmak üzere fetihlerinden dolayı halk arasında büyük bir saygınlığa sahipti.
Ancak izlenen sıkı malî politikalardan dolayı da ülkede genel bir hoşnutsuzluk vardı.
Döneminde, bir iki yıl hariç, her yıl savaşılmıştı. Osmanlı ordusu bazen yılda iki defa sefere çıkıyordu.
Sadece yazları değil, çoğu zaman askerî harekât için elverişsiz kış aylarında da seferler düzenlenmişti. Bu durum ise en başta yeniçerileri bıktırmıştı.
Cepheden cepheye koşmaktan yorulan yeniçeriler Fatih Sultan Mehmed’den memnun değillerdi. Bu yüzden yeniçeriler, Fatih’in ölümünden sonra, babasına benzeyen Cem Sultan’ı değil, daha yumuşak huylu ve savaşla fazla arası olmayan II. Bâyezid’i desteklediler.
II. Bâyezid tahta geçince babası zamanında izlenen siyasete karşı bir tepki dönemi başladı. II. Bâyezid devrinde Fatih’in yaptığı birçok işten vazgeçildi, yeni hükümdar tahta çıkar çıkmaz, babası zamanında devletleştirilmiş toprakları sahiplerine geri verdi.
Fatih döneminde yapılan devalüasyonlardan dolayı mağdur olan yeniçeriler, II. Bâyezid’e hükümdarlığı süresince bir defadan fazla para basmamasını şart koştular.
Ayrıca ilginç bir durum daha yaşanmıştı. Fatih döneminde, büyük başarılara rağmen, savaşların ve malî politikaların faturası o kadar ağır olmuştu ki, Halil inalcık, bu yüzden Fatih’in ölümünden sonra tahta çıkan II. Bâyezid’e, babasını değil dedesi II. Murad’ı örnek almasının tavsiye edildiğini söyler.
