oyuna basit bir gemiyle başlıyorsunuz. amacınız isyancılardan kaçarak federasyon donanmasını yok edebilecek bir geminin zayıf noktasını federasyon kumandanına ulaştırmak (genelde isyancıların tarafında olup the man'e karşı savaşırken bu sefer tersi bir konu işleniyor, ben iyilerden miyim, iyi ne onu sorgulatıyor).
oyunu ilginç kılan şeylerin başında strateji kuramamak geliyor, kaynaklar çok kısıtlı, düşmanların taktikleri çok değişken. asla her düşmana karşı işe yarayabilecek bir gemi yapamıyorsun. kalkanları güçlendirsen, füzeyle gelenlere karşı savunmasızsın, silahları güçlendirip rakibin silahlarını etkisiz hale getirsen gemine ışınlananlar planlarını alt üst edebiliyor.
bir başka ilginç nokta da hata affetmiyor olması. save edeyim, savaşı kaybedersem load ederim yok, ölümler permadeath. bir yerde verdiğin yanlış kararın 5-6 adım sonra 90% ihtimalle sonun olacağını kararı verir vermez anlıyorsun, ama oyun sana o 10% kurtulma şansını da veriyor. illa ki kurtarmaya çalışıyorsun.
10 dolarınız, ve vaktiniz (ki vapurda tablet veya telefon yerine laptop çıkarmaya başladım) varsa düşünmeden alın.*
star trek filmlerinde gördüğümüz , 50 star trek oyununun yapamadığı şeyi yapmış olan oyun.
çok basit bir şekilde kendinisi atılganın pilotu olarak hissedebiliyorsunuz. kontorller inanılmaz basit bir o kadar da taktiksel.
hani işe yaramayan herhangi bir şey göremedim.
misal en gereksiz duran kapıları geliştirmezseniz yangınları hızla yayılır. düşmanlar geminize ışınlandımı rahatlıkla her yere girebilir.
sensörleri geliştirmezseniz düşman gemilerindeki aktiviteleri göremezsiniz.
kalkanları zaten saymıyorum bile.
oksijen, öyle hızlı azalabiliyorki herhangi bir hasar durumunda. anında mortluyorsunuz.
motorlar ve kumanda odası düşman atışlarından ve meteorlardan kaçma fırsatı doğuruyor.
taktiksel çeşitlilik ise inanılmaz gelişmiş durumda.
dronelarla düşmanı yoketmekmi istersiniz?
gemiye ışınlanıp yakın dövüşe girmek mi?
aslanlar gibi lazerlerle kalkanlarla temel mücadeleye girmek mi?
yoksa görünmez olup sinsi sinsi takılmak mı? hepsi size kalmış.
mürettebat seçimi de bir o kadar önemli. misal yeşil küçük kaktüslere benzeyen zodyakmıydı neydi o elemanlar çok az sağlıkla başlıyor fakat size ekstra güç verirken kaya adamlar ekstra yakın dövüş ve bonus sağlık alıyorlar fakat yavaşlar.
düşmanı öldümenin 1001 çeşit yöntemi var dediğim gibi. lakin burada oyunun en büyük handikapı devreye giriyor. genelde kafanızdaki gemi şeklini değil oyunun size dayattığı şekli kullanmak zorunda kalıyorsunuz. oyun nasıl size dayatıyor? en baştaki gemi seçiminizden bahsetmiyorum. tamamen marketlerdeki rastgele dağılım ile ilgili. misal ben drone kasayım mı demek istiyorsunuz? karşınıza sittin sene drone çıkmayabiliyor. drone mu buldunuz? bu sefer drone kontrol yok! hadi o da tamam diyelim. bu sefer de drone parçası az geliyor. kısacası markette biraz çeşit bulunsa tam olacak sanki oyun.
zor oyun. hırs yapıyorsunuz. seni yenecem istanbul moduna girip her seferinde daha bir ayrıntılı strateji ile ilerlemeye çalışıyorsunuz ama nafile. oyun easy de bile o kadar kastırıyor ki ben şahsen bırak oyunu bitirmeyi 2 haftadır 7.bölümü geçemedim. ha tiksindiriyor mu kendinden? asla. hatta bir süre sonra mürettebattan ölenlere üzülmeye, sizin amınıza koyacam laaaaynnn diye bağırmaya itiyor insanı. güzel oyun vesselam. yapanın elleri dert görmesin.
güzel ve bir o kadarda zor oyun.
müzikleri inanılmaz, advenced edition da 1 kere bile kazanamadım henüz. çalışmalarım devam etmekte...
ayrıca isteyene 1 adet bedava yollayabilirim, steam hediye etti.
