duyguları aklın önüne alarak anlık politik/toplumsal/bireysel tepkileri süreklilik içinde politize etme ve ötekileştirdiğini yok etme üzerine kurulu faşizmin, içten içe etkisine aldığı insanların yaşadıkları hafiflik. sorgulama sıkıntıları yoktur; hayatı salt duygularıyla yaşarlar (la bak...türk kanı pis deyen bu...ver la yumurtayı/silahı...). hayatı hafiflik olmaktan çıkartan herşeyden, bir anlamda "muaf"tırlar. düşünmeye/fikre/öze dair bir "dert" olnmadığından, mutlak olan "an" ve "eylem" olduğundan, bireysel konformizme de güzelce yaslanan, farkında olmaksızın içerisinden konuşulabilecek ideolojik durum.
her ideolojiye kökü köküne bağlanan insan hafifliğidir..engellenemez bi aidiye duygusu , hafif eleştirilmek , temelde biraz daha farkedilmek , her daim kavga etmek adrenalin salgılamak..doğaldır bunlar..faşist tespit ve sövme kurulundaki arkadaşlar da bilirler ki , eleştirmek bok atmak güzeldir..alkışlamak protesto amaçlıysa koymaz insana ama ne zaman iyi bi şeyler alkışlanacak olsa ellerim patlıcak lan diye kesilir bu alkışlama..
bir ideolojiye körü körüne bağlı olmak dürüstlük müdür? istikrar mıdır ? sadakat mıdır? ideoloji takım gibiyse şayet, babadan oğula geçiyorsa , insan taraflı başlıyorsa hayata kaynakları önüne seçilmiş olarak geliyorsa , evet sadakattır..pilavdan dönenin kaşığı kırılsın denir , daha çok bağlanırsınız..ister komunizm olsun ister faşizm..veya aradaki tüm doktrinler..hepsinde olay bellidir ; savun daha çok savun , insana rağmen katliama rağmen tecrite rağmen lenin'i savun..fuhuşa rağmen , ülkeyi şeker fabrikasına getirmesine rağmen fidel'i savun..
auschwizt'i görmeden , zyklon bden zehirlenen duş aldığını sanan insanları görmeden , o acıyı bilmeden faşizmi savun..şayet olay sadece kavgaysa , ki bunu çoğumuz kavgadayken anlamayız ; hiç bi ideoloji doğru değildir..hepsi insna rağmendir çünkü..o yüzden ; faşizm kötüdür diyen adama sorulmalı niye diye..size çünkü askerlerim ölüyor diyorsa ,koşulludur düşüncesi..sadece sinirinden bunu idrak edememmiştir..ona sakın , dünyanın en klişe olan lafı "ama bu yaptığın çok kötü bişi" demeyin..sizden ve sizin sözde bağla olduğunuz kesimden daha çok nefret edip cidden faşizme kayacaktır zira..
bu komunistse ben faşistim lan , ya da baykal varsa alternatif olarak tayyipçiyim lan..bunlara aşinayız o yüzden insanları yargılamış olmak için , ortada faşist yaptırımlar görmeden / komunizmle yönetilmeden sen komunistsin , sen faşistsin demek manasız..kişi ben faşistim dese dahi manasız..
fasist olmayanin anlayamacagi durum. kafa tokusturanlari, kurtlar vadisi izleyip gaza gelenleri, kari kiz mevzusu oldumu arkam saglam olsun diye ocaklara takilanlari fasist sananlar boyle dusunmekte belki de haklidir. oysa ki fasistlik bu kadar basit degildir. kultur ister, emek ister, cesaret ister.
oysaki 3-5 komunist slogan ezber edip, avrat gibi sac uzaratak kupa takmak komunist olmaya yetiyor. demekki neymis efem ? komunist olmak fasist olmaktan daha hafifmis, daha kolaymis.
aslında düşünüyorum da, hafifikten ziyde pis bir ağırlığı var faşizmin bu toplumda. yani, tüm o anlamsız, laftan ibaret, sosyolojiden bîhaber beyinsel yumurtlamalar, ona buna "sempatizan" demenin ötesine geçemeyen cehaletle beslenmiş dar çap... işte tüm bu "sıfır"lar, sistemin önlerine koyduğu belirsiz bir "1"in "sağına" geçince hayli kalabalık, ezici ve itici bir rakamsal ağırlığa dönüşüyor.
o "1" yüzünü öteki tarafa dönse, ülke gerçekten de sorunlarını "çözmek" noktasında adımlar atacak, o sorunlar içinde boğulmanın özel bir biçimini çözümmüş gibi algılamaktan vaz geçecek.
