lucescu beşiktaş'a götürmek istediğinde türkiye'de başka takımda oynayacağıma galatasaray'ın maçlarını tribünden izlerim daha iyi açıklamasını yapmış gönnüllerdeki kaleci.
taffarel'den sonra en özlenenlerden. taraftarın sevgisini kısa zamanda kazanmıştı. gol sevinçleri bile yeterdi zaten sevmek için. çok çok iyi bir kaleci olmasına gerek yoktu onu sevmemiz için..galatasaraylıydı o!
koca adam...
ne kadar özledi bu taraftar seni bir bilsen.
kollarını iki yana açarak gol sevincin, şampiyonlukta döktüğün göz yaşları.
özel bir adamdın, aslandın...
adam kelimesinin içini sonuna kadar doldurandır. jübilesinden sonra erdoğan arıkan'la arasında şu diyalog geçmiş ağlatmıştır.
ea: jübile maçında 15 dakika oynadın belki de hayatının en duygusal 15 dakikasıydı. neler söyleyeceksin?
mondi: benim hayatımın en duygusal 15 dakikası 2 yıl önceki samiyendeki şampiyon olduğumuz kayseri maçındaydı. *
dün bizim stadyum'a konuk olmuş kaleci.. ileride hakan, bülent veya hagi ile birlikte gs'ye teknik anlamda
hizmet vermek istediğini söyledi.. hagi'ye telefon alıcam diye de söz verdi.. *
unutmadan sözlükteki galatasaray çetesi'ne selamı var..
ümit özat için ağlaması dikkat çekici olmuş olabilir fakat mondi florya da çalışan malzemecisinden güvenliğine kadar yardım ettiği söylenirdi galatasaray da oynarken. hem de bayramlarda, müslümanların bayramında. kendisiyle bir ilgisi olmayan bayramda. mondi böyle bir adamdı işte.
ümit abizimizin düştüğü olaya karşısında serigiledi tutumla taraflı tarafsız herkesi duygulandırmış eski gassaray kalecisidir. helal olsundur , insanlığı göszyaşlarından anlamak ne kadar doğru bilinmez ama o anı görmek nasıl bir insan olduğunu göstermiştir. biz böyleyiz böyle içten seven bir insanı başımıza taç ederiz.
galatasaray'da oynarken sahada kalp krizi geçiren meduna'yı fark eden ve ilk başına koşan, dünkü maçta ümit özat fenalaşınca başına koşan, her iki futbolcu içinde sahada gözyaşı döken iyi kalpli bir kaleci.
her şeyden önce içinde "sevgi ve saygı" bulunduran büyük insan, unutulmaz dev. galatasaray'dan onu koparan yöneticiler utansın. son bir şey var ki bu gönül onu asla unutmaz.
profesyonelliği gereği yaptıklarını hatırlamak istemiyorum artık bu saatten sonra. rakip takımın futbolcusuna yumruk atıp kendini yere atmasını falan. bu adam dün gece, insanlığın hala aramızda bir yerlerde var olduğunu ve arasıra meydana çıkabileceğini gözler önüne serdi. kendisiyle birlikte beni de ağlattı, önce insan olduğumuzu hatırlattı.
parasıyla genelde ülkesindeki fakir çoluk çocuğa galatasaray forması dağıtan adamdı. aslında güzel düşünsenize kolombia'nın ufak köylerinde galatasaray formaları giyen çoluk çocuk.
