"faruk kadıoğlu, 1977 ağustos'unda trabzon of ilçesi, hovaza (karşıyaka) köyü'nde, kendi deyişiyle, halkların kardeşlik içinde yaşadığı yöresinde, laz ve rum milliyetinden yoksul bir ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. yedi kardeşin en küçüğüydü.
yoksul bir çay üreticisiydiler, babası aynı zamanda imamlık yapıyordu. faruk da 16 yaşına kadar kaldığı köyde, hem çayda çalıştı, hem babası ile hafızlık, müezzinlik yaptı. ayakkabıyı ancak ortaokula giderken giyebilmiştim. diye anlattığı yoksulluğa öfkeliydi, öfkesi, istanbul bakırköy lisesi''nde okurken yatağına kavuştu. liseli devrimci gençliğin örgütlenmesi içinde yer aldı. öğrendi öğretti, hızla gelişti. önce bağcılar'da liseli gençliğin komitesinde yeraldı, ardından liseli gençlik topkapı bölgesi sorumlusu oldu.
1995'te tutsak düştü. işkenceler ve tutsaklık süreci, devrimciliğini büyüttüğü bir süreç oldu. direnişlerde yeraldı, ihaneti ve kahramanlığı tanıdı. 1997'de tahliye oldu ve aynı alanda görevlendirildi.
19 aralık 2000 günü, 20 hapishanede, tutsaklar kurşunlanıp diri diri yakılırken, o duvarların dışındaydı. öfkesi volkan oldu. kavgasına daha büyük bir kararlılık ve inançla sarıldı. 2001'in ağustos'unda tutsak düştü. artık o da f tipi hapishanelerin hücrelerinden birindeydi.
faruk kadıoğlu, 4 yıldır tekirdağ 1 no'lu f tipi hapishanesi'ndeydi. daha hücreye adım attığı andan itibaren tecrite karşı direndi. direnişin en ön mevzilerinde yeralmak için her daim gönüllüydü. 12. ölüm orucu ekibinde alnına kızıl bantını kuşandı. söz vermişti direnişe başlarken; şöyle demişti: sözümüz söz yoldaşlar sözümün eri olacağım. şerefimle yemin ediyorum ki, başaracağim şerefli yaşayıp, şerefli öleceğim. şerefsizce bir yaşamın dayatıldığı günümüz dünyasında şerefli olmak en erdemli davranışların başında geliyor.
trabzonda devrimcileri pkk'lı diyerek halka linç ettirmek isteyen sivil polisler trabzon'un devrimciler için neden bu kadar değerli olduğunu iyi bilmektedir.
