fars edebiyatı si.er atar afedersin. berduş style! fars edebiyatının klasik dönemi büyük selçuklu dönemindedir. o zamanın padişahları bu şahısları medreselerde tutmuş ve mali olarak desteklemiştir.
fars edebiyatinin üstün oldugu karsilasmadir. Arapca dünyanin en yetkin ve musiki anlaminda ahenge en yakin dillerinden biri olmasina karsin farsca yazilan eserlerde edebiyatin estetik duyarliliginin daha cok görüldügü söylenebilir. Muhteva acisindan arap edebiyati daha cok kuran ve islam etrafinda sekillenirken fars edebiyatinda konularin daha da cesitlendigi islamiyet kabul edildikten sonra da pers kültürüne isaret eden köklü eserler verildigi gözlenebilir. Bu nedenle konularin cesitliligi ve özgün söyleyisler nedeniyle fars edebiyati bana göre daha tercih edilesidir.
araplar öyle enteresan insanlardır ki bir dilin gelişimi ve sahip olduğu zenginlikleri teşhir etmek için gerekli olan en önemli unsur olan devlet yapısına sahip olma gerekliliği arap edebiyatı öyküsü açısından tam tersi bir yol izlemiştir. kuran la zirveye çıkan islami ilimlerin genişlemesi, gelişmesi ve eğitimi aşamasında güçlenen ve tarihiyle bağlarını kuvvetlendiren, fakat biraz da kuranın karşısında ezilen büzülen arap edebiyatı emevi ve abbası dönemeçlerinde madalyayı fars edebiyatına kaptırmıştır.
''arapçanın varlığı tanrının varlığına en büyük kanıttır; zira arap'ta, arapçayı var edecek akıl yoktur.'' demişti osmanlıca hocamız. Arap şiirinin musikisi büyüler insanı, ben arap edebiyatı derim.
