insanlarımız real hayatta calışmaktan bıktıkları için artık sanal alemde biber patlıcan ekiyor. Sanal alemde hoşlarına giden bu tarım sevdirici oyun real hayata kazanım yaptırabiliyor mu çok merak ediyorum.
sıkıntıdan yine ve yeniden döndüğüm oyundur. çok şey değişmiş baya bir atılım yapmam gerekmekte ama eskisi gibi rekabet ortamı olmadığından kafama göre bir dekorasyon yapıp ekip biçiyorum. tek tıkla ekip biçme makinem var oynamak oldukça kolaylaşmış.
kesmeyen oyundur. kesmemesi sonucu son iki yıldır oturduğum evin terasında ufak bir bahçe oluşturdum. çilek bile ektim. gerçeği daha etkili oluyor, insana tuhaf bir huzur veriyor.
sizde deneyin derim.
bu oyunu benden başka hala oynayanlar var mı diye hep merak etmişimdir, abimin artık oynamamı istemediği bu sanal oyun beni müptelası yaptı. abime göre beni gerçeklikten koparıyormuş, giderek asosyal olmama, izole yaşantıyı tercih etmeme yol açıyormuş. onun yerine gerçek işlerle uğraşmalıymışım arkadaşlarımla vakit geçirmeliymiş. lan zaten gerçek işler ve arkadaşlar beni bu hale soktu. vakit mi var gezmeye tozmaya arkadaşlarla vakit geçirmeye...ömrüm hastane, ev ve tusem arasında mekik dokumakla geçiyor...
abim de doktor benim, baktı bu aralar benim kafam dumanlı bi' antidepresan reçete etti, aklıma geldikçe küt yuvarlıyorum bi' tane, verdiği hapları içip içip çiftliğe giriyorum. kafam çok güzel oluyor çiftlikte, herşey rengarenk ve vacır vucur.
abim her gördüğünde çiftliği soruyor. ''ateşe verdim tarlayı, zinhar oynamıyorum artık temizim'' diyorum. diliyle bıyığını yalayıp ''çok güzel'' diyor, not falan alıyor ilaçlarımı kontrol ediyor.
58. levela geçtiğimi , hileye başvurup çakallık yaptığımı söylemiyorum.
asıl kimliğimi kazandığım oyun, diğer önemsiz kimliğim ise bir hastane personeli. sabah sekizde turnikeden kartımı okutarak işyerime girerim, öğle yemeğinde hastanede yarım tabak semizotuna 1.5 lira öderim, akşamları ayakkabılarımı çıkartıp terlikle evimin yolunu tutarım.
her neyse, bir de asıl kimliğim var: farmville de çiftçiyim. diğer kimliğimden fırsat buldukça tarlada dolanıyorum, ekiyorum, biçiyorum, topluyorum, sağıyorum, tüy yoluyorum...
ilk başlarda birkaç parça patlıcan, buğday filan ekiyordum, şimdilerde büyüttüm işleri, envai çeşit sebze, meyve ağaçları, hayvan var artık, bazen tarlada kayboluyorum bile, kuzey yıldızına bakarak yolumu buluyorum.
hastanede hasadı düşünüyorum genellikle. enginarlar oldu mu? kabaklar çürüdü mü, yumurtaları topladım mıydı?
hayallerim de var, mesela çiftliğe köstebekler dadansın istiyorum, onlarla mücadele etmek istiyorum, at arabası istiyorum, traktör istiyorum. bunlar için çok çalışmam lazım, kendi tarlamda çalıştığım yetmiyormuş gibi komşu tarlalara da yardıma gidiyorum, öyle avare şekilde koşar gibi değil ama, karşılığında üç-beş kuruş para alıyorum. damlaya damlaya göl oluyor gerçekten de , bi ton para sayıp daha bu sabah gölet yaptırdım çiftliğe.
bir de farmville ileri gelenlerinden bir ricam var, yalınayak ve don atletle çalışabilsek keşke... kot pantolon ve gömlek giymek zorunda kalmasak güneşin altına.
online olarak oynayabileceğiniz,bağımlılık yapabilen bir oyun.ayrıca kullanıcılarının bilgi alışverişi yapabileceği bir mekan da açılmış durumda. http://farmerchat.net/
bir ara facebook'ta deli gibi oynanan oyun. 2 saatlik böğürtlenler vardı onlardan çok para kazanmışlığım vardır. hala oynayan varsa tek tavsiyem budur. *
geçen yaz bir çılgınlık edip 50. levelde sildiğim oyun. daha sonradan özlemedm değil hani ırgatımı, altın yumurtlayan tavuklarımı, atlarımı, ineklerimi, çileklerimi...
Bu oyuna hala sarmamış olmak ya da oyunu bırakmış olmak çok hayırlı bişedir. yok keçi mi kaçtı, yok inek sütten mi kesildi, aman dalda kiraz kalmasın, aman tarla nadasa girmesin diye koşuşturacağına adam gibi oturup iki satır bişeler okumak en güzelidir. ondan sonra en az okuyan millet bizmişiz. Şaşırmamak lazım. diğer taraftan da bu toprak işlerine sanal alemde verdiğimiz değeri gerçek dünyada verseydik kral olmuştuk. köylü milletin efendisiydi bir zamanlar.
