Ailem ve birkaç dostum dışındakilere kendimi ifade etmek için çabalamamak gerekirmiş. Bugün daha iyi anladım. Herkes bir başkasına akıl ve öğüt veriyor. Kendi hayatlarının mükemmel olmadığının farkında değiller mi bilmiyorum. Herkes herkese göre kusurlu veya aptalca yaşıyor. Bu kabul edilmeli. insanlar neden en akıllı ve en iyi olmamı bekliyor bilmiyorum. Ben rahatsız bir 20’li yaşlar yerine mutlu olduklarımı yaparak geçirmek isterim. En mükemmel olmak istemiyorum. Mutlu olmak ve bu bunalımdan kurtulmak istiyorum. Kusursuzluk Bu olmayan bir şey. Birinin bana bu doğru bu yanlış demesinin beni hiç kıracağını düşünmezdim. Çünkü tek doğru insanı değilim. Sanırım sosyal medyada hiçbir şey paylaşmadığım ve ortak sosyal alanımın olduğu insanların yaşam standartına uymadığım hissettirildiği için onlarla olmayı tercih etmemem beni insanların zihninde olmayan bir karekterde tasarlanmaya neden oluyor. Bu değer verdiğiniz insanların da size yargıyla bakmasına beden oluyor. Bugün bu beni üzen bir durumdu. Farkına vardım yanında olmayana kendini ifade etmek için çabalamayacaksın.
Aydınlanma da diyebiliriz.
Gözlerimizin önünde bulunan perdenin aralanmasıyla içeriye sızan ışık, daha net görmemizi sağlar. iyiyi ve kötüyü daha net ayırt edebiliriz.
Önemli olan şu ki; farkına varmamızı sağlayan kişiler ya da gelişen olaylar bütünü.
Farkına varmak, diğerlerinden ne farkı olduğunun ayrımına varmaktır. "farkındalık" ve "algıda seçicilik" terimlerinin kardeşidir. Herkes düşünce yapısı ve ilgi alanları doğrultusunda kendi farkındalığını oluşturur. Bu yüzdendir ki bir nesneye, bir kişiye ya da bir olaya bakarken herkes farklı bir detay görür.
Bu konuda yapılmış olan bir sosyal deney; farkına varmanın (farkındalığın) ve algıda seçiciliğin ne olduğunu gözler önüne seriyor. Dünyaca ünlü keman virtüözü Jashua Bell'in, sıradan bir günde bir metroda kendini gizlemeden halka keman çalması üzerine kurgulanan videoyu izlemeyen varsa bir göz atsın.
Tanımı birşeyin bilincinde olmak olan fakat bazen mutlu etmeyendir.
Bu ay içinde iki defa hırsızlık olayına maruz kaldım ve sanırım bu insan benim çok yakınımda. Bazen herşeyin de farkında olmamak gerekli.
Neden sonra farkına varıyorsun
etrafındaki korkunç ıssızlığın.
Yar olsun, dost olsun, ne arıyorsun?
Adresi belli mi vefasızlığın..
Aşk, dostluk!..
Hepsi dökülür yapraklar
Çıplak bir ağaç, durgun suda aksin.
Yalnızlık dediğin hayatta başlar;
Kabir boyunca devam etmek için.
