bir yerde okumuştum. zıt yapıya sahip ve farklı insanlar birbirleriyle olma eğilimleri yüksek oluyormuş. bunun mantıklı tek bir açıklaması var genetik çeşitlilik.
yani bu hayatta genelde hep imkansızı, hep en zoru severmişiz.
yani sırf genetik çeşitlilik olsun diye insanların çoğu aşk acısı çekiyor.
yani sırf doğal kızılların, sarışınların veya renkli gözlü insanların nesli tükenmesin diye siyah saçlı, kahverenkli bir normal insan kızıl veya sarışın, renkli gözlü biri ona çok farklı geldiği için aşık oluyor.
hep fırsat buldukça telafus ettiğim bir cümle vardır dostlar; doğadaki bütün canlılar her şeyi kendi yararına olucak şekilde yapar. üremek hariç. çünkü üremek o canlıya yarardan çok zarar getirir her zaman.
