Şöyle bir instagramda gezinirken, bütün ilkokul, lise arkadaşlarının hayatın bir yerinden tutunduğunu görmek. Kimi evlenmiş mutlu bir ailesi olmuş, kimi işinde gücünde -mutlu- .Bense daha nereden neyi tutacağını bilemeyen, şaşkın, hiç bir şey için enerji bulamayan hayatının çeyreğinde tükenmişim...
Beklenmedik kişilerden gelen darbeler. Darbenin ne kadar büyük olduğunun bir önemi yoktur aslında, çok sevdiğin ve asla yapmaz dediğin birinden gelen küçücük bir darbe bile yetebilir yıkılman için.
Bu bahsettiğim şey öyle acıdır ki; bir düzine senatör tarafından hançerlenen sezara bile, delik deşik olmasına ve ölmek üzere olmasına rağmen son nefesinde sen de mi brütüs? diye sordurmuştur.
Kim bilir belki de brütüs onu hançerlememişti bile ama o çok sevdiği, güvendiği kişinin o insanların içinde olması yetmiştir sezarın hançerden daha çok canını acıtmaya.
