Ben korkuyorum ama tamamen başka bir nedenden. Fare pis yerlerde yaşadığı için kuduz tetanos gibi ne kadar ölümcül ve boktan mikrop varsa onlarla içiçe yaşıyor.
Kuduz aşısı olsa da kedim bazen evden kaçıp Bodrum'a saklanıyor. Oralar da komple pis. Hani korkuyorum fare falan görür onu avlarken yaralanır diye.
Belki farkında olmadan hastalanır. Kuduz insanda ölümcül. Yani korkum fare değil aslında. Görürsem öldürmek zorunda kalırım ama pis bir iş. Sonuçta o da can taşıyor ama ben ve kedim daha önemliyiz. Dünya adil bir yer değil.
ulan kırk yılın başı iş yerinde yalnız kalacağım, tuvaletin kapısı açıkken sıçacağım diye hayaller kuruyordum; başımıza şu küçük siyah iğrenç ippne çıktı.
tamam beni yemeyecek tabi ama vücudunun üstünde pıtır pıtır yürüdüğünü, vicik vicik sesler çıkararak zıpladığını taşaklarının etrafından tavaf yaptığını düşünsene aaawwww.
bütün suç atamızda! ulan sen daha tek hücreyken, emek vere vere, tırnaklarınla kazıya kazıya insan olmuşsun, aslan olmuşsun, kartal olmuşsun ne bileyim at olmuşsun da fare olmak nedir aliminiyum.
bu mudur doğal seçilim, kusura bakma dedecim/ninecim ama sen çok da doğal seçilememişsin.
Edit: aslında sadece fare değil, her türlü böcek ibneleri... kendimden utanıyorum.
Normalde küçükken sevdiğimiz kızın saçını çekerdik ya, lisede benden hoşlanan kız çekirge yakalayıp peşimden koşmuştu. Irıspı !
Zamanında apartmanın merdivenlerinde ayakkabımın bağcıklarını bağlarken kafamı kaldırıp 3-4 basamak üstümde bir fare görmüştüm. Kolum kadardı. Aldım elime sevdim biraz. Gayet sevgi dolu bir şekilde yaladı yüzümü. Akabinde bir kahve de ısmarladım kendisine.
Velhasılıkelâm editi: korkulacak bir hayvan değildir.
