genellikle valide sultan* veya peder bey*den duyarak bendenizde ufak çaplı beyin hasarları yaratan deyimlerdir.
memleketten* midir nedir anlamadım ama her biri bir edebiyat şaheseri sayılabilecek, halkbilimcilerin mutlaka kaydetmesi gereken kelime öbekledir bu deyimler.durumu öyle güzel anlatır ki taş ile gedik arasındaki ilişki ancak bu kadar güzel kurulabilir.misal;
valide sultan mutfak musluğunun bir haftadır damlatıyor olmasına hayli içerlemiş hattı zatında sinirlenmiştir. söylene söylene mutfaktan gelir. tam kapı eşiğinde **peder beyin afedersiniz iki seksen* uzandığını görünce bir hayli sinirlenerek:
-teey tey* çam s.kine mertek g.tüne herifçioğlundaki keyfe bak. kalkıp şu musluğa bi çare bulsana yazık deel mi boşa akıyor su.(sonra umarsız bir o kadar da sitemkar bir edayla bendenize dönerek)
-oğluşum sen sakın baban gibi olma. unutma karı tuz dedi mi arkan bızz edecek yohsam el gızı bırahır gaçar ardına da bahmaz. niye bahsın ki yeşilliğe hasret mi kalmış*sankim.
'göte giren şemsiye açılmaz.' her yıl, yılbaşına doğru yayınlanan, geride bıraktığımız yılın en önemli gelişmeleri başlığında yer alması muhtemel olay.
