akla önce spor geliverse de (ya da ilk başta bana öyle bir serbest çağrışım geliverdi) hayatın her anında fanatizmin gözleri kapatmasıyla mümkün olabilir durum. objektifliği (tarafsızlık ilkesini) yaşamının temel argümanı yapan insanlara saygı duyarım. elbet hayat subjektif değerlemelerle güzeldir lakin fanatizm gözleri kör eden bir hastalıktır. sporda şiddet olgusuyla kolkola ilerlemektedir. neresinden bakarsanız bakın mevzulara objektif yorumlar yapabilmek çoğu zaman olması gerekendir. takım taraftarlığı ve yazarlığından üç beş gömlek üstte seyreder.
