kazım karabekir'e ruh hastası, rauf orbay'a kafasız, ziya gökalp'e dar kafalı, fevzi çakmak'a "bir lokma bir hırka" ile ömrünü geçiren, zevksiz * diyecek kadar ileri giden kemalist geçinen taklakçı güvercin.
gerçekten de tam anlamıyla bir kalemşördür. Hatta bu kelime bile onu tanımlamaya yetmeyebilir. "Ölünün arkasından konuşulmaz" düsturu gereği kendisini daha fazla eleştirmeyeceğim ama bu devletin Refik Halit Karay'ı yerin dibine geçirip, 150likler listesiyle sürgüne yollarken, Falih Rıfkı Atay'ı "melek" olarak tanıtan anlayışını da vicdanım kabul edememektedir.
zeytindagi nda "imparatorluk sanatı sömürge ve Milliyet işlemektir. Osmanlı imparatorluğu, Trakya dan erzurum a doğru, koca gövdesini yatırmış, memelerini sömürge ve milliyetlerin ağzına teslim etmiş, artık sütü kanı ile karışık emilen bir sağmal idi." demiş bir büyük yazardır kendileri.
makale, anı, gezi yazısı, söyleşi türlerinde eser vermiş olan yazar.
gazeteciliği yanında birinci dünya savaşı'ndan günümüze değin olayları anlatan anılarıyla da tanınmış bir yazardır. batılılaşma ve atatürk devrimleri konusunu başlıca siyasal ve ulusal bir dava olarak benimsemiştir.
Çocukken abisinin kitaplarını karıştırırken padişahın resmini bulan, bunu okula götürüp arkadaşlarına gösterirken hocasına yakalanıp dakikalarca falakaya yatırılan, ayakları şiş vaziyette eve gidip birde babasından dayak yiyen kişi.
O zamanlar padişah resmine bakmak yasakmış. Hatta hanedan kayığı Boğazdan geçerken padişah yanlılarının "çevirin başınızı gafiller" diye halka zulüm yaptığı yıllarda çocukluk geçirmiş.
tam manasıyla bir iktidar yalakası olan ve kitaplarının tamamını ısmarlama üzerine yazdığı belli olan şahıs.
Jöntürk devrimi döneminde sıkı bir ittihatçı olarak serveti fünun ve tanin gibi ittihat terakki yanlısı gazetelerde yazarlık yapmış, bu sayede cemal paşa'nın yardımcılığına kadar yükselmiş fakat daha sonra cemal paşa'dan enver paşa'ya kadar herkesi yerden yere vurarak kemalist sistemi övmüştür.
Zeytindağı kitabını okuyanlar bilir, kitabın en alakasız yerlerinde o dönemler toplamda 1 veya 2 defa gördüğü atatürk'ü gözlerinin rengine kadar övmüş, atatürk'e muhalif durumda bulunan kazım karabekir, rauf orbay, fevzi çakmak gibi kurtuluş savaşı kahramanlarına hakarete varan söylemlerde bulunmuştur.
Tabi bu sayede çankaya kalemi olmayıda kapmıştır. 27 yıl aralıksız milletvekilliği her kulun ahrcı değil. Sonra yine sistemin gereğinden dolayı bir dönemler paşalara yalakalık olsun diye medine'de namaza durduğu islam'ı satır aralarında kötülemeye başlamıştır. Günümüz kemalist basınının örnek aldığı zatlardandır.
