öğrenciyken ya da; tek tabanca yaşarken herkesin başına gelebilecek durumdur. neticede bu tanrının bir sınavıdır, varlıkla ve yoklukla sınav edilir insan. pek koymaz insana. lakin evliysen, gırtlağa kadar borca batmışsan ve eşin seni anlamıyorsa, çocuğuna herkesin aldığı bir şeyi alamıyorsan işte o öyle bir koyar ki.
cebinde beş buçuk milyon vardır ve winston yerine lark alırsın işte o zaman gözlerin dolar fakir olduğunu hatırlar ve bakkal hüseyine borç yaptırıp bir 30'luk alırsın.
lan madem borç yaptırıyorum niye winston almadım. kafam güzeldi.
bardak bomboş olsa bile, "benim bir bardağım var"dır. hiçbiriniz fakir değilsiniz, milyon dolarlarına rağmen hayatını yatalak sürdüren bi dolu insan da fakir değil.
insanların o an gerçekten çok fakirim dediği, kahrolduğu anlardır. Kendimden biliyorum misal, 100 liraya bişey alıyorsun 12 taksite böldürüyorsun adamın içi acıyor gerçekten.
- alo
+ efendim oğlum
- nasılsın
+ iyim sağ ol sen nasılsın
- ben de iyiyim annem nasıl
+ o oda iyi selamı var
- aleyküm selam
+ hee iyi bakam paran var mı?(işte tam bu andır?
- hımm yok baba ben de onun için aramıştım zaten..
