fakirlik bir utanç kaynağı değildir ki.
asıl utanç, fakirleri insan görmeyip bir gün onlardan üstün olabileceklerini akıl edemeyen orospu çocuklarında gizlidir.
ülkeyi soyup soğana çeviren, her bir kaleyi tek tek özelleştirme adı altında satan halkını düşünmeyip düzenli olarak zam yapıp alım gücünü düşüren utanmıyor yaşamaktan da ülkenin gerçek sahibi olan bu fakir halk mı utanacak sorusunu sorduran önermedir. 8.yy da göktürk yazıtlarında bile açları doyurun çıplakları giydirin şeklinde bahsedilmişken 2012 yılında insanların hala aç bil aç gezdirilmesi haklarının yenilmesi anlam verilemezdir. hayinliğin adaletsizliğin en açık göstergesidir. başarılar...
utanılması için fakirlik sorunsalının ayıp olarak nitelendirecek bir beyine sahip olunması gerekir bence tabi bunu düşünme ne denli doğru orası ayrı. Asıl mesele cebinizdeki para yada kıdeminizden çok adınıza insanların neden itibar ettiğidir eğer ki bu konuda bir sıkıntınız olup bazı insanlık kavramlarını çözemediyseniz işte o zaman her ne olursanız olun utanmadan yaşamaktır asıl sorun.
fakirliği de zenginliği de allah verir. insan ne kadar çalışsa da zengin olamayabilir. zenginlik ve fakirlik insanın sınanması içindir. allah zengine parasını neye harcadığının, fakire de sabır gösterip göstermediğinin hesabını soracaktır.
(bkz: parasıyla övünen salak)
