açlığa razıyım ve açıkta kalabilirim dediğin için şu dertli entrynin sahibisin işte. biraz hırs gerçekten iyi. ben bu duruma düşemem bunu haketmiyorum ben en iyisiyim ve en iyisini hakediyorum demen gerekiyor . bence önce kafa yapını değiştirmen gerekiyor kendine iyi şeyler söyle .
bi de hep merak etmişimdir bu milyarderler filan dilencilere para veriyo mu acaba ? yolda yaşlı bi teyze gördüm mendil satıyodu onun o halini görüp cebimddeki bi kaç kuruşu verecek cesareti gösteremedim diye lanet etmiştim kendime.
Keşke samimi olsak hepimiz kardeşiz masalı filan gerçek olsa. Ben yine aynı kalmalıyım ama bunu hak etmeyen insanlar da var hiç değilse onları selametde görmek her şeye bedeldir. Ne bilim işte böyle saçma sapan konusup üzülmektense bi işe yarayacak olsaydım bi kişinin elinden tutabilseydim
kaçınız haciz mektubu görmüştür acaba..aha dün iki tane daha gördüm ne olacağını bilmiyorum ama nasıl alabilirler ki üzerinde yattığın yatağı hatıralarını nasıl verecekler ki sana geri ? elbette herkes zorluk çeker ama bana bn kadarının ağır glmesi normal mi bilmiyorum . gökyüzüne bakıyorum bazen. nasıl olsan bitecek bir gün demek kadar avutucu çünkü o derin mavilik . oysa Nazım'ın a dediği gibi '' ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün benden bu kadar uzak, bu kadar mavi , bu kadar geniş olduğuna şaşarak kımıldamadan durdum...'' kim bilir benim için gökyüzü ne kadar uzak
UYARI....ağır şekilde dert içerir....
çok aklıma takılır bu konu. hiç bir şeyim yok mal varlığı olarak. sıradan bi devlet üniversitesinde sıradan bi bölüm okuyorum 4 yıllık mezuniyet aşamasındayım KPSS kursuna gidecek param yok hatta kitaplarının hepsini alacak kadar bile param yok. Bildiğin fakirim lan * Hiç girişken biri de değilim ağzım laf yapmaz he yapar aslında ama konuşmaya utanırım. Özel sektörde iş tecrübem filan da yok. Üstüne bi de ailemin yükünü 1 yıl sonra omuzlamak zorunda olduğum gerçeği var. şimdi soruyorum size ne yapmalıyım ben ?
altımda arabam olsun istemeim hiç ya a ayfonbeşim olsun diye dua etmedim hatta aç kaldım yeri geldi, ekmek bile istemedim. sadece aman ailem rahat etsin de düşüncesi.. Peki ya olmazsa ? Rahat ettiremezsem, misyonumu tamamlayamazsam yaşamanın ne anlamı kalacak ? Ya da kaç yıl beklemek gerekecek bunun için ? Açlığa razıyım açıkta da kalabilirim dert değil ama sevdiklerim çok korkutuyor beni
