savunucularıyla dalga geçilesi zihniyettir. bunlar gözleri kapalı halde bağıra çağıra fakir edebiyatı yaparlar.
evet fakirlik zor olabilir, istemdışı olarak içinde olunabilir de. ama bu, fakirlerin arasından puşt çıkmayacağı; onların dürüstlük yumağı olduğu anlamına gelmez. zenginlerde de durum böyledir. ne hepsi piçtir ne de hepsi hayırsever..
o yüzden bu fakiristler, sınıflandırma meraklılarının ta kendileridir. sınıflandırmaya sınıflandırma ile cevap verirler. zayıflıklarını kabullenmişlerdir fakirliği iyi bir şey gibi göstererek.
oysa "fakirlik bok gibi. keşke az daha kazansak da insan gibi yaşasak." diyenleri makbuldür fakir insanların; yoksa "allah bu kadar vermiş" dedikten sonra kirli kıçını kırıp oturanları değil..
fakirdik ama mutluyduk masallarini anlatip nemalanan köse dönücü olan bir takım hiyartolarin bir yiğin kiliğa girerek yaptiği eylemdir. bunlar utanmaksizin kitleleri kaziklamaya bayilir.
fakirliği insanların iyi bir şey olduğunu düşündükleri için tercih ettiklerini sanan zihniyetten iyidir. ömründe fakirlik görmediği için duygu sömürüsü sanar anlatılanları. belki de acayip fakirdir bu arkadaş ve o yüzden böyle nefret kusuyordur; hani eşcinsellere çok nefret kusanların gizli eşcinsel olması gibi. içindeki fakirlik duygularını bastırıyordur. ya da ne bileyim "zenginim bak ben ey sözlük kızları" demek istiyordur dravdan. en olmadı kafası o kadar çalışıyordur belki ne bileyim.
hayata "genjjlleeer, bugün de fakir olarak hayattaki bütün hazlardan birisini daha tadacağım, izleyin beniiii" tarzında abukluklarla bakan bir zât-ı muhteremin girebileceği klasman.
bu gerçekten komiktir de, bi' de fakir olanların fakir olmaktan zevk aldığını sanan, parası olan herkesin de sığır gibi tüketmesi gerektiğini düşünen çiftlik sahipleri vardır. ve aynen öyle de tüketirler. bu komik değildir işte. o ölümlü kıçı dünyadaki tüm hazları tadabilsin diye fakirliği bile satabilir, onu bile seçilebilecek bir ürün, meta haline getirebilir. tavsiyem bu üründen biraz da sen ye.
sonuç niyetine: fakirlik kesinlikle kötü bir şeydir. ve insanlar fakirlikte değil, zenginlikte denk olmalıdır, doğayla uyum hâlinde, eşitçe paylaşarak.
