fakirlerin yapıpta zenginlerin yapamayağı şey yoktur. zengin istese fakirin yaptığı şeyi rahatlıkla yapar. ama niye istesin ki böyle bişeyi zengin olsam fakir olarak yaptığım şeylerin çok daha üzerinde ki mutluluğu yaşarım fakirlik mutluluk değil fakirlikten kaçış olmadığı için fakirlikten mutluymuş gibi yapılabilir ama. napalım abi başka çaremiz mi var?
fakir çocuk ile zengin çocuğun misket ya da taso oynadığını düşünün.
zenginin neredeyse tükenmek bilmiyen bilye ve taso su vardır. fakirin ki ise sayılıdır o yüzden fakir çocuk kazanmak zorundadır. çünkü tek oyuncağı o dur.
fakirler ayda yılda bir lezzetli bir şeyler yer ve ondan öyle tat alır ki, zenginler yediklerinden çoğu zaman fakirlerin aldığı tadı alamaz.
yani fakirler tat alır, zenginler almaz.
biraz uçtum farkındayım. tamam gidiyorum.
