bir insanın fakir oldugu ve bu kısır döngüyü kıramayacağı için diğer insanlardan sürekli yardım talebinde bulunacağı öngörüsüyle söylenmiş bir halk deyişi.
okulumuzun aile birliğinden yapılan yardımların genelde amacından saparak durumu iyi olan insanlara verildiği ortaya çıkmıştır.çünkü bu insanlar defalarca gelip paramız yok
ağlamışlardır,
fakir olan eminim gururundan söyleyememiştir.
