hayattan okkalı bir sille yemiş yazarlarımızdır. yazıktır. günahtır. hem parasız hem de cahillerdir. parası neyse vereyim de aç karınlarını doyursunlardır.
Diyecekler ki arkamdan
Ben öldükten sonra;
O, yalnız şiir yazardı.
Ve yağmurlu gecelerde Elleri cebinde gezerdi.
Yazık diyecek Hatıra defterimi okuyan,
Ne talihsiz adammış..
imanı gevremiş parasızlıktan..
genellikle benim gibi para sorunu olmayan şahısların mal varlıkları ile ilgili sürekli ve bol miktarda entry giren yazarlardır. zenginin malı züğürdün çenesini yorarmış misali klavyeleri eskimiştir bu fakir yazarların.
uludağ sözlük'te de yer alıp özgürce yazı yazabileceğini bugün gören ve çok mutlu olmuş yazarlardır. dışardan bakınca uludağ sözlük belli bir düzeyin üstündekileri kabul ediyor diye düşünülür ama içine girince kendin gibi fakir yazarları görünce daha da seversin sözlüğü. soğuk odanda sıcaklık hissedersin.
