sürekli fakir olduğumu söylerler ya da ''artık sende bir iphone alsan artık'' gibi tabirlerde bulunurlar ya da sende lofttan, polodan giyin diyen arkadaşlarım var. böyle zamanlarda fakirmişim gibime geliyor. ama olayın iç tarafı öyle değil. değer verdiğimiz şeyler farklı. üst düzey iki bilgisayarım var ve bu zipzengin arkadaşlarımın bilgisayar işlerini ben hallederim. yine sadece gitar çalıp şarkı söyleyen benim. bisikletiyle dolaşan yine sadece benim. bunlardan birisi hiçbirinde yoktu. fakirlik ya da zenginlik. tamamen toplumun neyi zengin neyi fakir bulduğu ile ilgili. bu yüzden fakir olduğunuzu anladığınız an aslında zenginliğinizdir.
ne zaman 9 kiremit oynadığımız, körebe oynadığımız sokakları yıktılar saklambaç oynadığımız duvarları yıktılar, yerine taş beton binalar yüksek apartman diktiler anladık ki biz fakirleştik. çocukluğumuz eski dar sokaklarda kaldı.
--spoiler--
Star bucks in önünden geÇerken zengin kardeşlerimizin götürdüğü amarika kofilerini görürken ağzımın suyunun aktığının ayni zaman da yazın Antalya'da Öğlen vakti kahve mi olur la dediğim durumdur.
