sağcı partilerin genelde din üzerinden siyaset yapmaları sonucu %95' müslüman olan bir ülkede çok normal olan bir durumdur.
bu sebeptendir ki atatürk din ve devlet işlerini birbirinden ayırmıştır. (bkz: ben malımı bilmem mi)
ama vefatından sonra tekrar eski düzen gelmiştir. ülke yönetimi çapında olmasa da siyasette din son 8 yıldır mecliste devletin her kademesinde sömürü aracı olarak kullanılmaktadır. çünkü din kişinin en zayıf olduğu yerdir ve nereye çekersen oraya gelir. bunu anlamayacak kadar da sazan bir millete sahibiz işte.
en büyük sebeb türkiyedeki sol kavramının diğer ülkelerdeki gibi olmamasıdır. ya da olamamasıdır. genellilkle demokratik ülkelerde biri halka yakın diğeride halk için halka rağmen politikası güden iki grup olur ve bunlardan halka yakın olanı genelde sol partilerdir. fakat bu ülkemizde tam tersine dönmüş, demokrat partiyle birlikte halka yaklaşan sempati kazanan sağ partiler, aynı politikayı (hemen hemen) devam ettirerek.halkın sevgisine nail olmuşturlar. türkiyede sağ partilerin sevilme nedeni de budur.
adı üstünde fakirdir ve bu fakirlik sadece maddi anlamda değildir, bu insanlar aynı zamanda algılama, yorumlama ve sorgulama fakiridir de, çünkü bütün hayatı maddi sıkıntılar üzerine kurulmuştur, değişik şeyler düşünmeye zamanı olmamış, hazırı alıp ve ona sığınmak her zaman daha kolay olmuştur.
kesinlikle sebep din falan değildir. 50 yıldır siyaset sahnesinde yer alan necmettin erbakan, kısa bir dönem hariç, halkımızdan gerekli ilgiyi görmemiştir. din o kadar etkili olsa bugün saadet partisi akp'nin yarısı kadar oy alırdı. madem oy vermede sadece dini özellikler dikkate alınıyor, abdüllatif şener in kurduğu parti niye ilgi görmüyor.
kemalist kesimin ısrarla anlayamadığı şey, bu halka hiç bir şey dayatılamayacağıdır. halk her seçimde, seçim öncesi dönemin etkisinde kalarak oy veriyor. sokak çatışmalarından bıkıp evren anayasasına evet demesi, özal ın tehditlerine tepki olarak istanbul belediye başkanlığına nurettin sözen i seçmesi ve son olarak e-muhtıra ya cevaben akp ye giden yüzde 47 oy, halkın saplantılı olmadığını seçimleri bir kurtuluş olarak gördüğünü gösteriyor.
chp yi sol bir parti olarak tanımlamak zaten mümkün değil. fakir fukara dediğimiz kesime yönelik geçmişte de, şu anda da bir projesi yok zaten. sorunlu bir sistemin değişmemesi için de elinden geleni yapan bir parti.
"Sol görüşlerin fakir gukarayı ötelemesi" yorumuyla cevaplanamayacak bir söylemdir; zira sol proloterya (fakir-fukara-emekçi-köylü-daha saymaya gerek var mı)destekli ortaya çıkan bir harekettir. Dolayısyla, birazcık okuyun be arkadaşım.
muhafazakarlık -sağ düşünce öyledir köküne kadar-, sömürü düzeni -ezilmişliğin ekonomik yetersizliğin kullanılması-, görece eğitim noksanlığı.
ezildikçe oy vermek garip bir patolojik vaka kuşkusuz. psikolojik sorun yumağı. sol düşünce sistematiğinin çekirdeğini evrensel mana da muhafazakarlık değil gelişim ve ilerleme oluşturduğu için - eğitim ve kültür tandanslı bir gelişim- işin içine eleştirellik girer. türkiye'deki sol da içe dönüktür ve kapalıdır kısmı konuyu ister istemez chp ve işçi partisinin koruyucu muhafazakarlığına getirir ki bu partilerin ne kadar solu yansıttığını sorgulamamız icap ediyor. sosyalist solun özündeki yetinmemezlik ve arayış enteresandır eleştirel dünya görüşü ister istemez sorgulamanın ve eğitim konusunun içine dahil olmamıza neden oluyor. elbet bunu açımlarken genel paradigmaların altında kalıp sağ okur-yazar değildir sol şöyledir böyledir demekte yanlış olur. fakat muhafazakarlık sağın kalesidir. sol solsa eğer muhafazakarlıktan beslenmez. gelişimden beslenir. türkiye'de bu işler böyle gitmiyor diyenleri duyar gibi oluyorum, doğrudur. gitmiyor, dünyada sağın ilerleyişinde dünyanın gün geçtikçe koruyucu reformlara sarılmasının etkisi vardır. hızlı değişim ve manevralara sağın adapte olamaması beklenir de solun adapte olamaması beklenmez mesela. ama artık o da bekleniyor.
ezilen kitlenin türkiye'de sağ partileri iktidar yapması başlı başına sol partilerin programlı ve örgütlü çalışmamasının eseridir. işçi- çiftçi- sendika ve üniversiteden bağımsız sol, sol olmaz.
iktidarlar fakir fukaranın eğitim, ekonomik ve toplumsal yetersizliğini kullanarak sömürmektedirler. konunun bizi bu hale düşüren bu iktidarlar ve siyasal oluşumlar değil mi kısmı havada kalmaktadır maalesef.
egemenin asla izin vermeyeceği durumdur.bin yıldır oluşan bir tezgahdır.sadece 1919 ile 1950 yıllarında tersi olmuştur. 31 sene bu topraklardaki halkın halk olduğunu anlaması için az bir süre değil mi?
Fakir ama gururlu olmalarından olabilir,
Sol iktidarların dönemlerinde yada,sağ iktidar dönemlerinde solcuların faaliyetlerini yaşamış gözlemiş olmalarındandır.
Bu oyların sahiplerinin bir çoğu döneminin dsp sine oy vermiştir,çünki ozamanın en sağlam partisi odur,
dsp nin yerini bu dönemde akp almıştır,sadece sağ kökenli olmak oy almaya yeterli değildir.
bazılarının sağının solunun fakirlerin pek de sikinde olmadığından. sikine takmıyorlar sizin sağınızı solunuzu. tek derdi üniversitede okuyan oğluna-kızına para gönderebilmek, kirasını ödeyip eve bir ay daha huzur içinde girebilmek, eve girerken bir kaç poşetle girip eşine mahcup olmamak ve daha nice sorunlar beyninin içinde dolaşırken sizin sikik sağınızı solunuzu düşünmezler. din ne kadar sağcı ise fakirlerde o kadar solcudur.
türkiye'de sol görüşün mümessillerinin dine olan mesafeleri ve sözkonusu insanların dinden kaynaklandığını düşündükleri "gerikalmışlıklıkları" (Halbuki bu aslında toplumsal grupların birbirinden etkileşimleri ve şehirleşme süreciyle ilgilidir.)
türkiye'de şu an bir sol görüş bulunmuyor çünkü toplumda bir karşılığı ve işlevi yok. artık insanlar siyasi görüşlerden de ziyade yaşam biçimleri-hayat tarzları üzerinden kendilerini tanımlıyorlar, modernizmin hazcılığından ve kapitalizmin bireyci, oportünist nimetlerinden pay almak ise herkesin derdi, amacı haline gelmiş durumda. hiçbir insan homojen bir grubun içerisinde değil artık.
