bir yaz günü, bir oturak, rüzgar hafif, arada düşen yapraklar veya ağacın gövdesinden kopan kabuk taneleri, örümcek ağları, güveler belki ve hatta biraz mutsuzluk, bir nedeni olmayan ve hiçbir zaman bir nedene bağlanamayacak bir mutsuzluk, yaşamı en başından sonlandırmayı isteten bir mutsuzluk, belki doğmadan, anne baba doğmadan, illiyet bağınızı oluşturan üst soylara dair hiçbir ilişki yaşanmadan sonladırılması dilenen, var olanı var olmadan yok edebilecek bir güce sahip bir son ve işte size bu acıyı, bu yitimi, bu kaybedişi kır çiçekleriyle sunan bir fakir, haline bakmadan size çıkma teklif eden bir fakir, yoksulluğundan utanmadan size çıkma teklif eden bir fakir, üstüne sinen ve en pahalı parfümlerin bile gizleyemeyeceği fakirlik aromasıyla teklif eden bir fakir, hayatı salt bir mücadele olarak düşünsek bile kaybettiği aşikar ama kaybetmişliğinden utanmadan çıkma teklif eden bir fakir, hiçbir mağlup takımın mağlubiyetten onurlanmayacağını bilmeden onu mağlubiyetiyle kabul etmenizi uman bir fakir, pazardan alınmış hepi topu yirmi liralık tişörtüyle çıkma teklif eden bir fakir, çoğu zaman acıkmış olsa dahi beyni kadar boş olan cüzdanıyla yemek yemeden dolanan bir fakir, rutubetli evlerin, ucuz gıdaların, odun sobasının utancını sırtlayan ve hamalı olduğu suçlarıyla size çıkma teklif eden bir fakir, kendinizi değersiz hissetmenize neden olan bir fakir, arabası olmayan birinden çıkma teklifi almış olmanızın bünyenizde yaratacağı tahribatı düşünmeden çıkma teklif eden bir fakir, arkadaşlarınız nezdinde prestijini sarsan bir fakir ve o fakirin et ve kemiğe bürünmüş ihtişamlı iticiliği...
(bkz: defol)
