sözlükte -şaşırtıcı da olsa- daha ziyade militan sağcı yazarların yaptığı görülen edebiyattır. bunu özellikle solcuları başlıklarda ve entrylerde devamlı converse giyme, mc donalds yeme, gece kulübüne gitme gibi eleştirilere tabi tutmalarından anlamak mümkündür. ayrıca aşağıdaki tarz başlıklar da yaygındır.
(bkz: türkiye de burjuvazinin solcu olması)
buradan tabii ki eleştiriden ziyade objektif bir tespit yapmak gerektiğini düşündüğümden , fakir kitlelerin sağa -hatta militan sağa- belli bir rağbetinin olduğu ve fakiri sömüren zengine karşı duyulan tepkinin de asıl adresinden ziyade solculara kanalize edildiği gibi bir sonuca varmak da mümkün olabilmektedir. bu önemli bir inceleme ve araştırma konusu olabilir. tabii ki solculara duyulan tepkinin bu şekilde bir kılıfa bürünerek ortaya çıktığı olasılığını da unutmamakta fayda vardır. ayrıca türkiye'de kendine sol diyen siyaset erbabının önemli bir bölümünün (tabii ki hepsinin değil) fakir kitlelere (en azından kayda değer bir bölümüne) pek de hitap edemediği yorumunu yapmak da olasıdır.
acıtasyon,duygu sömürüsü yaparak her daim "fakirim lakin gururluyum" tümcesinin altına sığınıp,buna rağmen aşağılık kompleksine giren bireyin yaptığı edebiyat türüdür.
ne kadar fakir olunacağını bilmeden kendi statüsünü aşağılayarak ajitasyon yapan, normalde gsmh scalasının ortasında bulunan fakat söylemleri açlıktan ölmek üzre olduğunu gösteren bunu türlü yollarla kaşısındakinin vicdanı üstünden paraya çeviren kurnaz kişi eylemi.
her okulda birkaç kişinin sürekli yaptığı edebiyattır. Örneğin okulumda bir arkadaş babasından aldıgı aylık 200 milyonun 190 milyonunu 2 günde tüketip geri kalan 28 gün fakir edebiyatı yapmaktadır...
