Fakirlerin kendilerini aşağı görüp aynı zamanda da "hayır ya aslında sizinle eşitiz ama biz onurumuzla, karakterimizle, namusumuzla sizin seviyenize erişiyoruz." deme ezikliğidir.
Kimse kusura bakmasın ya da baksın.
Sosyoekonomik düzey ile kültür seviyesi çoğu zaman orantılı seyrediyor. Çoğu çocuk yetiştirmeyi bilmemesine ve paraları olmamasına rağmen bir sürü çocuk yapıyor.
Ben istersem 5 tane yaparım ama sen yapmamalısın kardeşim. Paran yok çünkü. Bu bir sorumluluk, bu çocuğu yapıyorsan ona güzel, mutlu bir aile hayatı, kaliteli bir eğitim vermek zorundasın. Temel ihtiyaçlardan bahsetmiyorum bile.
Hayatları falso bir çoğunun ama lafa gelince onurumuzla yaşıyoruz. He tamam hadi.
acıtasyon,duygu sömürüsü yaparak her daim "fakirim lakin gururluyum" tümcesinin altına sığınıp,buna rağmen aşağılık kompleksine giren bireyin yaptığı edebiyat türüdür.
