başbakanın çoğalın,bir yetmez iki yetmez üç yetmez dediği bir ülkede ülkemizin yoksul halkı üremeye devam edecektir.sefalet pastasından aile içinde bireylere düşen dilim gitgide küçülecektir.ve yoksulluğun bir kader olduğu düşüncesiyle insanlarımız şükrederek yaşayıp gideceklerdir.
yetersizliktir, o kadar dagitilan komurun yaninda ucunusunu istemek devletin hakki, yapmak da ailenin borcudur.
ha yapilan cocuga kim bakar? bakanlar mi? yok canim, bakanlar cocuga niye baksinlar ki..
bakanlar ve bakmayanlar yalnizca 19 mayis genclik gosterilerindeki etek giymis kizlara bakar. bakar bakar ic gecirir. bakar bakar ceker. bakar bakar ceker gider, sonra der uygunsuzdu.
fakir dediğin fakir olduğunu anladığı anda kafasına bir kurşun sıkmalıdır. ama tabanca da pahalı, mermi falan. en iyisi elini kulağına soksun oradan beynini çıkarsın pis fakir. ölsün gitsinler bunlar ıyy.
Fakir insanların ikinci çocuğu neden yapıyor olduğundan çok , fakir insanların aile planlamasından haberi olmamasının, korunamamasının nedeni ne diye sorulmalıdır. Sokaklarda ayakkabınızla dahi dokunmayacağınız çocukların olmasının nedenini merak edip sorgulamayan ufak beyinli, fanus içinde yaşayanlar , dünya sizin etrafınızda dönmüyor maalesef. Onlar neden öyle yapıyor diye sormak yerine onlar neden bizim gibi değil diye sorulsaydı bu soruyu sormaya ihtiyaç duyulmayabilirdi.
karşı çıkanların genellikle "bakamayacağınız sayıda çocuğu yapmayın kardeşim" diyerek kendilerini savundukları durum. çocuğu yapmak; ona bakmak, onu büyütmek, beslemek, adam etmek gibi ağza kolay gelen fakat çok masraflı işlerin sorumluluğunu almayı kabul etmek demek.
maddi olarak güçsüz bir çiftin çocuklarının bazı iyileştirici etkilerden "mahrum" kalacağı korkusu da bugün türkiye'deki sadece tinerci dehşeti göze alındığında gerçekçi boyutlarda. kimse sıcak yuvasını, tok karnını, iyi eğitim şansını bir kenara atıp sokaklara çıkmıyor, uyuşturucu satmıyor, çeteleşmiyor.
velhasılı, sorumluluk çocuğun sahibine aittir. yani "ailesine". bir insanın, yeni doğmuş bir varlığın ailesinin malı olarak görülmemesi, toplum tarafından benimsenmesi güzel bir rüya şu an için. dolayısıyla, eğer bir aile çocuk yapacaksa, onun bakımını da göze almalı.
parasal durumu çok çok iyi olan ve her bir evladın en az sağlık ve eğitim giderlerini karşılayacak bir birikime sahip bir ailenin çoğalmasından ve kalabalıklaşmasından daha doğal bir şey yok. fakat asgari ücretle geçimini gidermeye çalışan ve toplumun "alt tabaka" olarak tabir edilen kısmının 4 - 5 - 6 tane çocuk yapıp, her şeyi vergi ödeyenlerden, yani devletten beklemelerine de anlam veremiyorum.
yasak diye bir şey yok, hiçbir zaman da olmamalı. fakat düzen kimine 800ytl brüt, kimine ise 7000ytl net maaş veriyorsa, besinsiz kalan fareler misali, kapitallerle döllenen bir ekonominin ufak çarkları olan bireyleşememiş ve kimsesiz insancıkların kendilerini ve çocuklarının geleceğini daha iyi düşünmeleri gerektiği de aşikar.
laf aramızda, prezervatif sektörü de çok gelişmedi henüz. sevmesem de, deli değilim.
isteyen istediği kadar çocuk yapar...yapan da kendisi, bakacak olan da kendisi...çocuğu sevecek olan, ona vazgeçilmez uykularını feda edecek ve onu ömrü boyunda koruyacak olan da o...sanane...seni mi gerdi pezevenk?...
bırakınız yahu dünya zenginlerin dünyası kalsın...tüm güzel şeyleri onlar hakediyor zaten...bırakın bi dolu çocuk yapsınlar, orospu çocuğu eksikliği var zaten tamamlanmış olur...
önemli olan fakirlik değil, çocuğa bakabilir durumda olmaktır. Yemem yediririm, giymem giydiririm denilebiliyorsa sorun yoktur. zaten, büyük ihtimalle hepimiz *aynı mantık, aynı fedakarlık sonucu dünyaya gelmişizdir. amma ve lakin; aynı durum zengin aile için de geçerlidir. zengindir ama iş-güç yüzünden çocuğu bakıcıya bıraktıktan, başkasına baktırdıktan sonra bir anlamı kalmamaktadır. yazıktır el kadar çocuğa.
bu laf lusi'ye dir. dileyen mod. format uygun degilse silebilir.
ne alaka allah askına, bir kere eger bir cift tup bebek yaptırmak durumunda kalmıssa bu bahsedilen katkıyı devletin saglaması kadar olagan bir sey olamaz. kaldı ki bahsedilen yardım her deneme icin yalnızca 1100 ytl civarı. o yardımı alabilmek icin ciftin dr'a odeyecegi ozel tedavi masraflarını saymıyorum bile (buna biz rusvet diyoruz ama tehlikeli olmasın diye yuksek sesle hastanede soyleyemiyoruz) toplam tup bebek maliyeti ise 5500 ytl civarı. kalan rakamı cift cebinden oduyor yani. devletin tum tedaviyi karsıladıgı falan yok.
ayrıca soz konusu cift muhtemelen bebek ozlemi cektikleri ve kendilerini ebeveynlige bilincsiz bir sekilde anne baba olanlardan daha cok hazırladıgı icin cocukları icin calısan aileler oluyorlar. fakirlikten ve cehaletten nefret ediyorlar.
daha vahimi şu olan olay ;
tüp bebek yapmak isteyen ama buna parası olmadığı için devletin 3 defaya kadar masraflarını karşıladığı aile ve türkiye'ye katkıları.
ikinci değil, üçüncü hatta dördüncüyü bile yapar bu fakir şahıs. zaten köyünden taşı toprağı altın istanbul'a gelmiş üstüne üstlük bu şehrin nankörlüğüne uğramış, şimdilerde gecekondumsu bir yerde bir futbol takımı sayısındaki çocuklarıyla sefalet çekmektedir. o, yurdum gerçeğidir.
