fakirlerin bazılarının içinde bulundukları durumu hazmedemeyip gerçeklerle yüzdeşleştiklerinde derin bir utanca gömülüp kendilerine gülen insanlardan saklandıkları bilinen bir gerçek. mesela sınıflarda fakir çocuk arandığında sessizce beklemeleri bunun göstergesi. o küçük komünitede bile diğerlerinden aşağıda görülmelerine sebep olacak dezavantajları oluyorsa toplum içinde bunun olma ihtimalinin kaç kat daha fazla olduğunu siz düşünün.
hayatımın belirli dönemlerinde fakir insanlarla aynı mekanlarda bulunma , beraber zaman geçirme şerefine nail oldum. bu adamların yırtmak için çabalarken her şeyi unuttuklarına bizzat şahit oldum. sırf parayı bulabilmek için her şeyden ödün veriyorlardı. o kadar çok şey kaçırıyorlardı bu hayatta. arkadaşlarına , sevgililerine zaman ayıramıyorlardı. sahip oldukları bütün enerjiyi hayatta kalmak için harcıyorlardı diyebilirim. bu yüzden fakir bir arkadaşınızın olması sürekli bir yere koşuşturmak zorunda olan biri ile oturup konuşmaya benziyor. bazı şeyler hep yarım kalıyor. bir de kendi durumlarını kabullenemediklerinden üzülmesinler diye siz de mütevazi davranmak zorunda kalıyorsunuz. lahmacun , ayran falan yiyorsunuz. dandik sinemalara gitmek zorunda kalıyorsunuz. en yavaş parçaya göre hareket eden bir bütünsünüz. sizin yanınızda kendi gibi davranması için çaba sarf ederken bu seferde siz kendiniz gibi davranamıyorsunuz.
fakir bir arkadaşınızın olması ilginç bir deneyim . ilginç fakat bazen sizi sınırlayan, başka biriymiş gibi davranmaya sürükleyen bir durum. fakir arkadaşlarınız varsa meşakkatli bir süreç için hazır olmalısınız, zor olacak ama üstesinden gelebileceğinize inanıyorum.
