bilinçli olmayan ama oldukça bilimsel olan metoddur. zenginlik de fakirlik de kaderdir. on kişilik bir ailede; en az bir kişinin zenginliği yakalaması, herkesin fakir kalmasından daha olasıdır. Yani baba, bir uzvuyla feleğin çarkını kırma mücadelesi verir. çok mantıklı çalışma.
tek çocuk mantığı ile yaşayan zenginler tek atımlık ilk ve son deneme fırsatı olan mermi gibi sonu hüsranla devam etmesi muhtemel olan, televizyonda ve etrafımızda örneklerini gördüğümüz yaşlılığa yatırım yapıyorlar.
Çocuklarını sermaye olarak görmelerindendir: ev işlerine, çocuk bakımına, aile bütçesine katkı, okuyan ve çalışanlarla geleceğe yatırım olarak değerlendirilen biri bakmazsa biri bakar mantığıyla ortalığa salınan çocuk tüccarlığıdır.
Bu bir sistemli çalışmadır özellikle kürt ailelerinde bu sistem uygulanır amaç şudur çocuk öyle veya böyle bir şekilde büyür okuyup kalifiye olması beklenmez asgari ücrete çalışır zaten beş veya daha fazla kardeştirler hepsi çalışınca eve fazla para girer ve ailenin işleri görülür birbirlerini sırayla ev araba eş sahibi yaparlar veya işyeri açarlar çiğ köfteci dürümcü vs.. genelde de bunu tercih ederler. Yani altın günü aktivitesini bunlar üreyerek yapar.
insanları fakir bırakan sistemi sorgulamak yerine ,bize ne daha çok sosyal adalet gerek demek yerine insanların aile kurmalarına da karışmaya başlamış bu elitist tipler. sen bir insanın en tabii hakkına üreme içgüdüsünü ailesini engelleme hakkına nasıl sahip oluyorsun .nasıl aşağılıyorsun .çocukların sevgisizliğini sorgulamazsın da insanları maddi durumundan ötürü mü yargılayacaksın ,hayatında bir kez zekat verdin mi acaba anca uzaktan bakıp küçümsediğiniz yaşamlar hakkında bilip bilmeden boş boş ahkam kesersiniz .
not : bir çoğunun en sevdiği filmleri sorsan adile naşitli münir özkullu yedi çocuklu mütevazı aile filmleridir .ikiyüzlüler derdiniz belli ya neyse .
sosyal aktivitelere harcayacak para olmadığı içindir.
adamların tek meşgalesi yatak faaliyetleri.
şimdi yarım akılla yazılmış bazı entrylere detaylıca cevap vermek isterdim ancak üşeniyorum.
"genç nüfus = güç" gibi basit ve yetersiz bir denklem kurmak tam bir cehalet örneğidir.
