Sözlük alimleri tarafından açıklığa kavuşturulması gereken mes'eledir. Çağrım özellikle "biz hadislere bakmayız, mezhepleri tanımayız, kuran Müslümanıyız" diyenleredir.
Görüldüğü üzere faiz almak ve vermek Allah'a ve Resulüne harp ilan etmektir Kuran'a göre.
Ayette ne dendiği bu kadar açık ve kesin olduğuna göre, faizcilik arada içki içmek gibi büyük olsa da dinden çıkarmayan bir günah olarak değerlendirilebilir mi yoksa dinden çıkmak manasına mı gelir? Allah'a ve Resulüne harp ilan etmiş bir kişi hala "günahkarım ama Müslümanım" diyebilir mi? Yoksa tecdid i iman ve tecdid i nikah mı yapması gerekir?
"faizci tecdid i iman yapmasa da Müslümandır" diyenler şunu da açıklasın: Allah neden şirk koşmak ve haksız yere insan öldürmek dışında hiç bir günaha bu kadar sert çıkmamıştır? Kıvıracak olursanız, "Allah fazla abartmış, biz demeye çalıştığını ondan iyi biliyoruz" demeye getirmenin hükmü nedir onu da bir düşünün. O konuda da ayet var:
Not-1: başlıkta karakter sınırı olmasa "faizcilik günah mı yoksa dinden çıkaran bir küfür mü" yazardım. Aradaki ayrıma dikkat.
Not-2: sünniler ve şiiler kıvıracaktır kaçınılmaz olarak. Aynen insan öldürme ve zanilerle evlenme konusundaki ve daha bir çok konudaki ayetler mevzubahis olduğunda kıvırdıkları gibi. Dolayısıyla zahmet edip cevap vermeseler de olur.
Not-3: sorum yandaşlara değil. Onların dini başka... O konuda ilmi bir çalışma yapmıştım (bkz: faiz helaldir)
