söyleyeceklerim söylenenlerin tekrarı olacak belki ama metallicanın nadide eserlerinden biridir. altyapısı hayli sağlam, çok özel bir parçadır. metallica şarkıları arasında seçim yapmak zor ama hepsi benim bebeklerim diyemeyip bu parçasını kayıracağım galiba.
dinledikten sonra bulunduğunuz konumdan, diğer tüm seslerden, nankör insanlardan, sevimsiz kisiliklerden kaçmak isteyeceksiniz ancak gel gör ki elinizden hicbirsey gelmeyeck ve kurulu olan bu siktiri boktan hayatı aşağılık bir takım insanlarla yaşamaya devam ediceksiniz..
Giriş introsu efsane olan ergenlik dönemlerimde elektro gitar aldıran bir türlü hakkı verip çalamadığım için gitarı bile kırdıran şarkıdır.
(Daha sonra çalmayı becermiştim)
adamım nyjah huston'un dc reklamı ve sponsorluğunda kullanılan fon müziği. videoyu ilk izlediğimde çok şaşırmıştım çünkü en sevdiğim metallica parçasıydı bu. hala da öyle.
Ölümsüzlüğünü ilan etmiş şarkılardan birisidir.
Girişindeki solo ruh halinizi anında değiştirir.
Dinlerken karanlık manzaralı , sembolist bir şiir yazabilirsiniz ayrıca.
metallica'nın daha yeni yeni iş yapmaya başladığı, grup üyelerinin açlıktan nefeslerinin koktuğu dönem. bir barda sahne alırlar. enstrümanlar çalınır. the frontman de o anki tüm mutsuzluğunu bu şarkıya döker.
Metale ilk başladığımda isimlerin karıştırdığım iki şarkıdan biridir diğeri de fear of the dark ama konumuz bu değil. Metallica şahesedidir. Fena parçadır. Metal dinlemeyen arkadaşlarım için bile istisnadır.
