yıllarca görmediğin gereksiz bi insanı sildikten sonra birden hop diye karşı karşıyasındır. utanç-mahcubiyet duygularıyla dolup taştığın andır; karşıdaki insanın sana hep "niye ulan niye sildin" der gibi baktığı hissine kapılırsın, bir süre sonra utancın ve korkun şizofrenik bir hal alır o insana ekstra iyi davranmak zorunda hissedersin kendini, acaba farkında mıdır değil midir akşam eve gidince ya faceden kontrol eder de farkederse diye yaşadığın endişe uzar gider. "aslında ne ii adammış nie sildim eşek kafam ne zararı vardı sanki dursundu orda" diye düşünmeden edemezsin. sözün özü 21. yy. bilgi çağının yaşanabilecek en boktan tesadüfüdür.
