-facebook sayfan var mı?
-yok! ben face kullanmıyorum.(çok acayip cool'um herkesin yaptığını yapmam)
-amk bizim var da ne oluyo sanki. arasıra bakıp vakit geçiriyoruz.
2007 yılı civarında mevcut olan olaydır . kullanıcı sayısı azdı o zamanlar. dil ingilizceydi. mesela bizim lisede bile ben dahil 10 kişide vardı. hep limuzunle gelirdik okula. herkes alkışlardı limuzunden inerken. kızlar öpücük atıyor erkekler büyüksün baba tezahüratları yapıyorlardı.
kesinlikle o hava vardır. aynı zamanda kendinizi insanların özelinden söküp atmış oluyorsunuz. 2011 senesinde açtığım facebook hesabımı 2013'te kapattıktan sonra bir bağımlılıktan kurtulduğumu hissettim gerçekten. ayrıca bu şekilde birilerini takip etmekten de vaz geçmiş oluyorsunuz. insana inanılmaz bir rahatlık veriyor. eksikliğini hiç hissetmedim, normal eski hayatıma yeniden adapte oldum. şiddetle tavsiye etmekteyim. pişman değilim, bugün olsa yine yaparım.
