Hayatta herşey olması gerektiği gibi gider, herhangi bir atraksiyon yoktur! Rutin ve yeknesak hayata öylesine alışmışsındırki olağandışı gelişecek veya sana daha önce duyamadığın herhangi bir heyecanı duyuracak bir gelişme çok uzun zamandır yaşanmıyordur. Bu gibi olağan hadiseler'in dışına çıkmak o yüzden her zaman için beklenmedik olur ve geldiği zaman daha önce hiç hayalini kuramadığın birşey olduğunu sezinlersin. Çünkü her yönüyle farklı ve hayret verici bir hadise vuku bulmuştur sıradan hayatında... Önce tereddüt edersin, kabul etmekte zorlanırsın belki ama iki üç gün geçer özümsersin, senindir artık oo.. Hissettiğin o duygunun, yaşadıklarının hep sürmesini istersin artık.. O yüzden bu seferde kaybetme endişesi sarar seni! Bu bahsettiğim şey sanal platformlarda gelişen romantik bir maceradan başka bir şey değildir! Reel'de bir hayatın yoktur. Bütün sosyal ilişkilerini nette geliştirirsin. Filmlerde izlediğin, izlerken ne kadar güzel bir duygu ama ben bunları yaşayacak kadar şanslı olamam dediğin aşk duygusunu takıntı yapmışsındır bir kere... Eee buda yaşanacak artık başka çıkar yolu yok diye tekrar edip durursun... mantık gider! üstünde fazla felsefe yapamadığın için işin içinden hepten çıkamaz duruma gelirsin ama bir şekilde sıyrılırsan diyeceğin şey; aslında aşk diye bir şey gerçekten varmıydı? Bu soruyu ilk başta neden sormadımki? Belkide aşk basın ve yayın organları yoluyla insanların ürettiği, bizimde sürü psikolejisinden dolayı yaşattığımız bir bakış açısından başka bir şey değildir. Orijinal doğup kopya ölmenin verdiği bir yitikliktir türünden çok aydınlatıcı yargılara varmaya baslarsın...! idealist yaklaşımlarla başka konularada saparsın.. o konuları mevcut problemle bağlar hepten sıyrılırsın işin içinden ve özgürsündür artık.. Bu seferde daha önce neden böyle düşünemedim diye hayıflanma nöbetleri başlar. Hep böyle olur er yada geç.. Çünkü insan doğası burdada kendini gösterir, illaki bir gün vazgeçilecek, terk edilek, arkada bırakılacaksındır..! Çünkü bazı şeyler evrenseldir ve olaylar neden sonuç ilişkisi içinde olması gerektiği gibi olur, yerleşmesi gereken noktaya yerleşir. ilk başlarda hersey güzel başlamıştır aslında, bir cok ortak paydan vardır onunla bunun gibisi 50 yılda bir çıkar karşıma.. en iyisi kaybetmeyeyim o kadar ömrüm yok benim diye düşündürtür. Bir sonraki aşamaya geçilir ve artık o yaşadığın sey facebook kapsamlı olmustur. Bu ilişki artık milyarlarca kişinin üye olduğu bir sosyal paylaşım sitesine taşınmıştır. Bütün aktivitelerini takip etmeye başlarsın, herşeyini en detayıyla hiç bir ayrıntıyı atlamadan inceler, mevcut durumuyla paylaştıgı video ve diğer seyleri saptayarak o anki ruh hali ve psikolejisi hakkında kapsamlı bilgiler edinmeye calısırsın! Belki bunu yapmak istemezsin ama karşı konulmaz bir dürtüyle kendinede engel olamazsın.. bütün ihtiyaçlarını ikinci plana atar bu iş için güdülenirsin, analiz sonucu elde ettiğin bulgular senin perspektifine uygunsa tatmin bulursun... değilse kargaşa yaşamaya başlarsın...! id'ine uyup saldırmak, şimdi neden burda bunu yaptın deyip parcalamak istersin bir yandan, bir yandanda süperegon sana toplumsal değerlere uymanı, etik kuralların dışına çıkmamanı, kitlesel uyumu yakalamanı ve her yönden tam bir iyilik halinde olman gerektiğini söyler. Artık, ok yaydan çıkmıştır. Sen hergün onu düşünür ve gününün büyük bir kısmında onun hayalini gözünün önünde canlandırır olmuşsundur, bu duruma bir çözüm bulmak gerekir. işin adını koyna evresi gercekleşmek zorundadır artk. Nihayet açılırsın bütün hissettiklerini hatta hissettiklerinden fazlasını paylaşırsın onunla ve bir geribildirim beklemeye başlarsın...! ''Ben sadece seni arkadas olarak görüyorum, sen yaşadıklarımızı farklı anlamlandırmışsın'' cevabını duyarsın ilk başta inanamazsın... Olay buya hemen sorgulamaya baslarsın, bin bir türlü tilki döner kafanda, acaba araya başkasımı girdi, yoksa yaptıgım bir denyoluk yüzündenmi bu cevabı aldım, yada zamanlamadamı hata yaptım, yoksa çokmu erken söyledim, belkide hiç söylememeliydim gibi saniyede üç yüz bin farklı düşünce kafanda pervane gibi döner.. hangisinin daha dogru oldugunu seçip ayırmakta bu yüzden zor olur zaten.. ikinci asamaya geçilir artık madem öyle neden beni seviyormuş gibi davrandın, cok albeniliydin, ben yaşadıklarımıza farklı anlam yüklemedim.. sen öyle olmasını sagladın, burada tek suçlu sensin türünden iğneleyici ve haksızlıga ugradıgını düşünmenin verdiği şiddet ve isyan dürtüsüyle haklı şiddete başvurdugunu düşünerek savunma mekanizmanın hakimiyetine girersin. Artık daha fazla dayanamaz ve seni siler. silinince dahada saşırırsın. Vay be! Demek bu kadar basitmiş dersin.. herşeye herkese karşı inancını yitirirsin, tamamen demoralize olursun. Hayatta daha önce zevk alarak yaptıgın hiç bir şey artık sana zevk vermemeye baslar. Acılardır insanı olgunlaştıran...! Kaçınılmaz başarı gelir ve seni öldürmeyen şeyin seni daha fazla güçlendireceğini düşünerek nirvanaya ulasırsın..! Artık dahada olgun, dahada omuzları dik birisindir sen.. Olgunlaşmışsındır, taş gibi olmuşsundur. Her yönünle tam bir taşsındır..! Kalbinde taşlaşmıştır artık.. Aşkmış, sevgiymiş, sadakatmiş hepsine aralıksız söver, isyan eder durursun.. aynı zamandada farklı bir yaşam tecrübesi edinir, farkındalık muhakemesi kazanırsın. Eee zaten bunun böyle olması kaçınılmazdı, herkes bizim gibi hayatı sanaldan ibaret görmüyorki. demekki hayat onun için reelden ibaretmiş, ilişki yaşayacağı veya yaşamayı düşündüğü erkek elle tutulur gözlü görülür olmalıymış der gecersin.. Sonra kendine acıma semptomları başlar.. Benim yerimde başkası olsa onu geri çevirmezdi belki...! Ben her bakımdan kusursuz veya tamamen yeterli olabilseydim benide reddetmezdi.. Benim bir cok açıdan eksiğim var sanırım der kendini küçümsersin... bunları yaparken artık herşeyin gene eskisi gibi oldugunu fark edersin... tekrar, sıradan, hiç bir heyecanın yaşanmadıgı hayatına geri dönmüşsündür artık.. o gitmiştir çünkü.. birazda sevinirsin çünkü kafan daha rahat olucaktır. sürekli acaba şu anda ne yapıyor sorusunu sormayacaksındır.. bu yasadıgın kötü tecrübenin hayatındaki en büyük aptallık oldugunu tamamen anlamışsındır artık..
