sıçılan bir andır.
öyle bir andır ki artık ne özel hayat kalmıştır ya da başki bir şey.
mesela çocuk yaşasın halkların kardeşiliği adlı bir gruba girdi farz edelim baba eğer milliyetçiyse vay o çocuğunun haline sikmedik delik bırakmaz vallahi.
babayla birlikte facebook'ta farmville oynamak, grup kurmak, linklerini beğenmek, fotoğraflarına yorum yapmak vardır ki o da ayrı bir inceleme konusudur. nerden mi biliyorum?*
kızların biçoğunun buyuk korkusudur. baba denetıme geçmiştir, kızının facebooktakı yiğişken fotograflarını görmek için çaba sarfeder. aksamına cekınmeden sorar; -kızım senı ekledım bugun facebook'tan kabul ettınmı?
muhtemelen sonra ne diyeceğim korkusundan hemen onaylanır, ama akabinde baba fotoğrafları görme, duvar yazılarını okuma gibi özelliklerden mahrum edilir.*
-selam oğlum ben senin babanım
-babaaaaaa babaaaaaaaa
-evet oğlumm oğlummm kabul etsene
-tamam baba yıllardır nerdeydin baba
-anlatcam oğlum
-tamam baba kabul ettim
-assiktir sen kimsin lan ? sen benim oğlum değilsin ki amına koyayım
-babaa baba kaç yıl geçti değiştim bak aynı sana benziyom
-de get lan yanlış olmuş
-gitmeeeee
