asosyaldir, ergen ruhludur, yüksek ihtimal liselidir, terkettiği sevgilisine facebook iletisiyle gider yapamayacağı için, ne bok yiyeceğini düşünüyordur.
yanındaki arkadaşının telefonundan facebook'a girilebiliyorsa "yaaa telefonunu versene bii kaç gündür feyse giremedim" diyerek ondan telefonunu ister. şarjım yok vs. bahanelerle geçiştirilmelidir, geçiştirmelidir çünkü anlasın o da efendim "feyse" girmemenin o kadar da kötü bir şey olmadığını.
facebook'a da giremeyince, yapacak başka birşeyinin olmadığının farkına varıp çıldıran insan modelidir. çünkü; bu tipler, sanal paylaşım sitelerine öyle vurgun olmuşlardır ki bu sebeple başka hobi, uğraş, iş, sorumluluk edinmemiştir.
facebook'un alternatifi depresyondur zaten. ya birine ya ötekine girersiniz. her yanımız internet oldu zaten, kendinize gelin ulen, hayat ekranın dışında.
Not: bu entry kendiyle çelişmektedir, umursamayın. yürünecek yollar, gülünecek yüzler, selamlaşılacak insanlar var bu ekranın dışında. kızdırmayın, antiteknoloji hareketi başlatıcam yakında.(çoktan başlamadıysa)
