eskiden evli çiftlerin 1 tane sadece 1 tane düğün fotoğrafı vardı. o fotoğraf da altından daha değerliydi. ve o evlilikler genelde ömür boyu sürerdi. lakin bu zamane gençlere bakıldığı zaman hepsi en mahrem halini çekip sosyal medyaya yüklemekten ar etmiyor. örnek; çocuğun doğumu, sünneti, düğün, nişan, balayı, tatil, plajda, ev hali, uyurken, pijamalarla vs. banyoda tuvalette fotoğrafını çekip yükleyenler var. ayıp yahu ayıp.
aslında normal olan insandır. mutlu olduğunu göstermiştir. ama be kardeşim tüm albümü koymak nedir ya?
ya bir arkadaşım 1000 küsüre yakın resim koymuştu evlendikten sonra. götüne girsin o resimler. lan amk ne kadar küfür etsem az. lan ben şu an uçağa binsem mısırdan başlayıp 7 harikayı gezsem 1000 resim olmaz. lan bırak uçağı ben arabamla avrupayı seyahat etsem 1000 resim olmaz arkadaş sadece bir düğünden 1000 resim koymak nedir geçmişini sikim ya.
ne kadar boş insan var memlekette. memleket ayrı sikik gerçi.
neyse facebook falan hikaye. ülke bize göre değil. al kapattık facebook'u. adam ingilizce bilmiyor yazmış whatsapp'a "if you love me call me" bu adam zerre ingilizce bilmez ama bunu yazmış pezevenk işte yazmış. ne yapacağız? yani kaçış yok ne yazık ki.
yapılan düğün nişan vs için 1 hadi bilemedin 2 fotoğraf kâfi. ama bunu abartıp albüm yükleyenler var. bu insanların cidden sosyal kompleksleri var kardeşim. insanların onayı olmadan gün ışığına çıkamıyorlar.
yeter artık amk görmek istemiyorum bunu yapanları. ayıp olmasın diye de silemiyorum. erkek tarafında yok bu kadar hareketler ama kızlar gerçekten saat başı bütün mahremini paylaşıyor ya o kadar sıkılıyorum ki internetten soğuyorum.
artık herhalde kendileriyle evlilik hayallerine yanaşmayan eski erkek arkadaşlarına falan mı mesaj yolluyorlar anlamadım gitti.
tebrik ediyorum ablacım evlendin büyük başarı. en şampiyon sensin.
facebook'un varoluş amacıdır.
amaç, diğer kişilere hava atmak olup,
400-500 civarı beğeni alır.
zaten dış çekim düğün fotoğrafçısına verilen para bu amaçlıdır.
kocaman gelinlikle, çalı çırpı arasına girer gelin kişisi.
börtü böcük fobisi olsa bile önemsemez. yeter ki, o fotograflar çekilip,
facebooka yüklensin.
baak koca buldum'dur.
Bir bakina dogrudur.Cunku evlenen ciftlerde dugune gelemeyen es, dost, akraba bu en guzel gunlerinde fotograflarini sosyal medya araciligiyla gorebilecektir..Ama baska bir yonden bakmak gerekirse evli ciftlerin bu en ozel gunlerinde fotograflarini paylasmasi ozel hayatin gizliligini bozan bir durumdur..
egonun getirdiği bir davranış olabilir.belki mutluluğunu paylaşmak istiyor olabilir.ama çoğunluğu birinci şık olan ego başlığı altındaki imrenilmek, beğenilmek, bekarlara nisbet yapmak vs davranışlar buna neden olmaktadır.
fotoğrafın içeriği şöyledir; aşırı makyaj, iğrenç renkte bir elbise, hafif terlemiş ve parlayan yüz, mekan olarak tuvalet, ve çarpık bacaklar. vallahi bak.
doğal halini çirkin bulup özel bir günde veya düğünde özel bir kıyafetiyle çektirmiş olduğu fotoğrafı facebook profiline koyan insandır. lakin bu ne anlam ifade eder bilinmez ama insanda beğenilme kaygısının olduğunu ispatlar nitelikte bir eylem olduğu şüphe götürmez bir gerçektir.
bununla birlikte, daha da ileri gidip fotoğrafına kimse yorum yapmadan yorum yapan insanlar da vardır. örneğin tuvaletle çektirmiş olduğu fotoğrafının altına, "o gece çok eğlendim, cousinimin düğünüydü..." tarzı yazı yazan insanın amaçladığı şey ise; facebook' un notifications aplikasyonu vasıtasıyla listesinde ekli kişilerin dikkatini çekmektir. bazı erkek veya kız cinsiyetinde olan insanlarda, düğünde tesadüfen dans ettikleri ve aralarında hiçbir duygusal bağ bulunmayan karşıt cinsten kişiyle çektirdikleri fotoyu koyarlar profillerine...
bu eyleminde çeşitli anlamları olabilir. ama akla ilk gelen anlamları; kişi daha önce karşıt bir cinsle hiç bir mekanda bu kadar yakın görülmemiş ve çevresi tarafından sap olarak nitelendirilmektedir.
ya da ben çok sosyal bir insanım her türlü cenaze, sünnet ve evlilik törenlerine katılır böyle dans eder ve böyle poz veririm demek istiyor olabilir. yaşadıkça türümüzün daha ne ilginçliklerini göreceğiz kim bilir.
