Sabahları köşe başlarında o eski tip servislerini beklerken öbek öbek oluşları, hiç konuşmadan sessizce birbirlerini selamlamaları, sabahın en görmeyen saatinde uhrevi bir hava ile huzurla dolu olmalarına özeniyorum ben bu emekçilerde.
Ha akşam servis dönüşü bir sevinçle doluyorlar, öyle ki servisten inerken bile birbirlerine takılmayı, laf atmayı bırakmıyorlar.
Olm fabrika ortamı o kadar neşeli bir ortam mı acaba diye düşündürüyor.
