bir gerçektir. eşine şiddet uygulayan tüm erkeklerin bir eşi vardır.
son derece manalı bu duruma biraz dikkat kesilirseniz, eşini asla dövmeyecek erkeklerin çoğunun bekar ve yalnız olduğunu kolaylıkla tespit edebilirsiniz.
ilişkilere gelelim... kadın bir evcil hayvan değildir. onu gidip bir dükkandan parası neyse verip satın alamazsınız. bu da şu demektir ki; bir eşe veya sevgiliye sahip olacaksanız öncelikle eşiniz veya sevgiliniz olacak kişinin rızası gereklidir. bu rıza nasıl alınır peki?
geçmiş yıllara nazaran bir çok bilgiye haiz, nispeten çok daha geniş özgürlüklere sahip, çokça tecrübe edinmiş ve hoşnutsuzluğu ve kaprisi zirve olmuş, kapısının önünde erkek kuyruğu olan hanım kızlarımız tüm bunlara rağmen gidip kendilerine şiddet uygulama potansiyeli olan bir erkeğe gönüllerini kaptırıyorlarsa burada en basit tabiriyle bir sorun vardır. eğer güzel kızlarımız bu sözlerime "hayır ya n'alakası var" yanıtını veriyorlarsa ve söz konusu şiddet uygulayan erkeğin aslında böyle bir potansiyel taşımadığı iddia ediyorlarsa, şu soruyu sormak boynumun borcudur; "madem öyle, siz böylesi naif bir adama ne yaptınız da kalktı size ağız burun girişti?"
şiddeti övmek, normalleştirmek değil amacım. gayem, biraz kibar konuşanı ezik gördüğünüz, güç ile kabalığı aynı şey zannettiğiniz gerçeğini göstermektir size. amlarınıza koyayım çok ayıp ediyorsunuz.
acaba kadın cinayetleri yanlış eş seçiminden dolayı mı oluyor ?
eskiden olsa anlarım erkeği kadın seçmiyordu ya görücü usulü yada zorla ama günümüzde öyle değil siz evleneceğiniz erkeği kendiniz seçiyorsunuz buna rağmen potansiyel canavar olan erkekleri seçtiğiniz zaman bunun sorumlusu kim oluyor sizce de bu sorun teşkil etmiyor mu.
