insanın kendi çocuğunu büyütememesi içinde ukte kalabilir tabi ama yine de pis bir dünyaya yeni temiz bir bebek getirmektense evlat da edinebilir insanlar. en azından bir masumun hayatını kurtarmış olur.
Bosanma sebebidir. Buraya, yok siz okuzsunuz falan diyen andavallarda, 16 yasinda nihal atsiz okuyarak vatansever oldugunu sanan kutuklerden farksizdir.
kimsenin başına gelmesin ama, bununla ilgili bir itiraf okumuştum zamanında aklıma geldi.
"allah bizi birbirimize yazdı ya, eğer bir çocukla da taçlandırılmayacaksak çokta gücenmem ona."
bu sebepledir ki, çocuğu olmadığı için ayrılan insanları falan çok anlayamam. bir insanın çocuğu olmadığı gibi bir hastalığı da olabilir, hatta bir kazada geçirebilirsiniz. bakıma muhtaç kalabilirsiniz. hiç bir şeyin garantisi yok. bunu bir kusur olarakta algılamak yanlış. böyle olmuş işte, belki tedavisi vardır yada yoktur.
hem siz birbirinizi sevdiğiniz için evlenmediniz mi?
bu derece çirkinleşen dünyaya yeni bir birey getirmemek için iyi bir bahane olacak durumdur. eşlerin birbirlerine zaman ayırarak mutlulukla,huzurla yaşlanmaları önerilir.
eşinizle harbiden onu deliler gibi sevdiğiniz için mi, yoksa neslinizi devam ettirebilmek için mi evlendiğinizi düşünmenize sebebiyet verecek durumdur. ikincilerden iseniz tipik bi öküzsünüz demektir.
her ne kadar iyi günde kötü günde, hastalıkta ve sağlıkta dense de birçok evliliğin bitiş nedenidir. direk "ben anne/baba olmak istiyorum. haydi sana eyvallah" şeklinde gerçekleşmez tabi ki; ama evdeki huzursuzluk baş göstermeye başlar. yaraları saracak, sizi birarada tutacak bir yavrunun eksikliği her geçen gün daha da hissedilir...
